Νεοέλλην ΗΡΩΑΣ. Μπράβο Του! Σπουδαίος!

[Προέλλην]

Γνωστός ηθοποιός ο νεαρός που έσωσε την αδερφή του από τον πατέρα - κτήνος της Λαμίας

Νέες ανατριχιαστικές αποκαλύψεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τον Λαμιώτη που έδενε με αλυσίδα το ΑμεΑ κοριτσάκι του, στο οποίο ασελγούσαν και οι φίλοι του. Ο μεγάλος του γιος, ο οποίος σήμερα έχει γίνει γνωστός ηθοποιός, μιλώντας στο Star περιέγραψε τον εφιάλτη που ζούσε ο ίδιος και τα αδέλφια του.

Ο γνωστός ηθοποιός με συμμέτοχες σε σίριαλ και θεατρικές παραστάσεις προσπαθούσε πολλά χρόνια να κρατήσει μυστικό το δράμα που βίωνε η οικογένεια του στα χέρια του πατέρα δυνάστη που τον κακοποιούσε όπως ισχυρίζεται από την παιδική του ηλικία.

«Το τι περνάω εγώ όλα αυτά τα χρόνια πραγματικά δεν το ξέρει κανείς…Σπούδασα μόνος μου, ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ, δεν με ρώτησε κανείς αν ζω ή αν πέθανα. Έχω πάρα πολύ θυμό μέσα μου. Εγώ έφυγα το 2011. Πάλευα τόσα χρόνια να κάνω πράγματα αλλά δε γινόταν. Εμείς έχουμε μεγαλώσει με πάρα πολλά ψυχολογικά και τα τέσσερα αγόρια», λέει χαρακτηριστικά ο γνωστός ηθοποιός.

Συγκλονιστικές περιγραφές στην κατάθεσή του

Στην κατάθεσή του στις Αρχές περιέγραψε τα βασανιστήρια που περνούσε στα χέρια του ίδιου του πατέρα. «Με έδερνε, ήθελε να με κλείσει σε ίδρυμα, με έβριζε, με άφηνε νηστικό και βρώμικο. Έφθασε στο σημείο να βάλει Αλβανούς να με βιάσουν!» αποκάλυψε στους αστυνομικούς.

«Σε ηλικία 12-13 ετών δούλευα ως σερβιτόρος και τα χρήματα τα έδινα στον πατέρα μου. Πήγαινα κανονικά σχολεία. Ήμουν άπλυτος, βρόμικος, νηστικός και με κοροϊδεύαν οι συμμαθητές μου», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Άλλαξε το όνομά του λόγω του πατέρα του

Ο ηθοποιός έβλεπε τις πονηρές επισκέψεις του γείτονα στην αδερφή του και προσπάθησε να τη γλιτώσει όπως και τα αδέρφια του. Έφυγε από τη Λαμία, άλλαξε το όνομα του και πολύ γρήγορα με το ταλέντο του έγινε ένα από τα πιο γνωστά ονόματα στο χώρο του θεάτρου και της τηλεόρασης. Ελάχιστοι γνωρίζουν το δράμα που βίωνε και την αγωνία του αν τα αδέρφια του είναι καλά. Ο γνωστός ηθοποιός ήξερε ότι μόνο με έναν τρόπο μπορούσε να τους σώσει. Να καταγγείλει τον πατέρα του στην Αστυνομία.

Ο ηθοποιός αποκάλυψε στο STAR ότι νιώθει πλέον ανακούφιση που ο πατέρας του μπήκε στη φυλακή.
Οι αποκαλύψεις

Το θέμα έφτασε στην Εισαγγελία και δόθηκε εντολή διερεύνησης όταν ο 26χρονος σήμερα αδελφός της Μαρίας, μαζί και με ακόμη έναν αδελφό του, παρουσιάστηκαν αυτοβούλως στις Αρχές και κατέθεσαν τα μαρτύρια που είχαν βιώσει από τον «πατέρα» τους στην παιδική τους ηλικία, οι ίδιοι και η αδελφή τους.

Όταν ο 26χρονος γιος άκουσε ότι πατέρας του προφυλακίστηκε, έδειξε να ανακουφίζεται.

«Πρώτο μέλημά μου είναι τι θα γίνει η αδελφή μου, η Μαρία. Όσο για τον πατέρα μας, έστω και αργά, αποδόθηκε Δικαιοσύνη. Θα έπρεπε να ήταν μέσα εδώ και πολλά χρόνια...», δήλωσε στο LamiaReport μετά την σύμφωνη γνώμη Ανακριτή και Εισαγγελέα για την προφυλάκισή του.
Ο οικογενειακός εφιάλτης

Μιλάμε για μια οικογένεια με τέσσερα αγόρια και ένα κορίτσι. Η μητέρα και το κορίτσι έχουν βαριάς μορφής νοητική υστέρηση (με δείκτη νοημοσύνης κάτω του 30). Η μητέρα φυσικά δεν ήταν σε θέση να φροντίσει τα μικρά παιδιά, ούτε και να προστατέψει το κοριτσάκι της, αλλά ούτε και τον ίδιο της τον εαυτό. Τα παιδιά έμειναν νηστικά και βρώμικα. Ντρεπόντουσαν να πάνε στο σχολείο.

Οι καταθέσεις των παιδιών για τα όσα βίωναν στα χέρια του «πα-τέρας» είναι πραγματικά συγκλονιστικές.

Έβαζε τα παιδιά από ηλικία των 5 ετών να δουλεύουν στο χοιροστάσιο που διατηρούσε κάτω από άθλιες συνθήκες. Τα χτυπούσε με μπετόβεργες, καναπίτσα και σύρμα, για ασήμαντες αφορμές.

«Έχω δει με τα μάτια μου τον πατέρα μου να δένει με αλυσίδα από το λαιμό την αδελφή μου την Μαρία σε ηλικία 4 ετών. Σαν να ήταν σκυλί.Δεν ξέρω αν το πρόβλημα (νοητική υστέρηση) που έχει η Μαρία είναι αποτέλεσμα του προβλήματος που έχει η μητέρα μου ή είναι από τα δεσίματα του πάτερα μου και το ξύλο που της έριχνε...», λέει ένα από τα αδέλφια του άτυχου κοριτσιού.

Ο μεγαλύτερος από τα αδέλφια εκτός από το χοιροστάσιο στην εφηβεία του άρχισε να δουλεύει και σαν γκαρσόνι. Ο «πα-τέρας» τον έδερνε και του έπαιρνε το μεροκάματο. «Ο πατέρας μας είχε μισθό από το νοσοκομείο που δούλευε. Είχε επιπλέον εισόδημα από το χοιροστάσιο. Ποτέ δεν καταλάβαμε τι έκανε τα χρήματα. Εμείς πάντως μέναμε νηστικά και δεν είχαμε να φάμε...», λένε τα παιδιά.
Και το χειρότερο

Ο «πα-τέρας» έπαιρνε το ανήλικο κοριτσάκι και το άφηνε Σαββατοκύριακα στο χοιροστάσιο με αυτούς που είχε στη δούλεψή του. Εκτός από τους δυο που προφυλακίστηκαν σήμερα, στο κοριτσάκι φέρεται να είχαν ασελγήσει στο παρελθόν και κάποιοι αλλοδαποί που εργάζονταν στο οικογενειακό χοιροστάσιο. Ένας Αλβανός, ένας Ινδός και ένας Πολωνός (ο τελευταίος έχει πεθάνει).

Όταν τα παιδιά έλεγαν στον πατέρα ότι κάτι συμβαίνει με τον γείτονα και την ΑμεΑ αδελφή τους εκείνος τα αγνοούσε. Το ίδιο συνέβαινε και όταν του έλεγαν για τους εργαζόμενους στο χοιροστάσιο, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ασελγούσαν σε βάρος του ανήλικου κοριτσιού, που πάσχει από βαριά νοητική υστέρηση.

Τέλος τα παιδιά υποστηρίζουν ότι τον εφιάλτη της μικρής γνώριζαν και άλλα άτομα από το συγγενικό περιβάλλον και κάποιοι γείτονες, αλλά κάνεις δεν τολμούσε να μιλήσει γιατί φοβόταν τον πατέρα.

Δείτε τι είπε στους δημοσιογράφους, αμέσως μετά την απόφαση της προφυλάκισής τους, ο δικηγόρος, ο οποίος διορίστηκε αυτεπάγγελτα από τον Ανακριτή.

https://www.cnn.gr/ellada/story/177559/ ... tis-lamias

[Προέλλην]

«Το κτήνος της Λαμίας είναι πατέρας μου» – Τα εφιαλτικά παιδικά χρόνια του Άκη Δήμα και η αλλαγή του ονόματός του

Συγκλονίζουν οι περιγραφές του ηθοποιού, Άκη Δήμα, για το κολαστήριο που έζησε δίπλα στον πατέρα του, «το κτήνος της Λαμίας».

Ο Άκης Δήμας σε συνέντευξή του μίλησε για το κτήνος της Λαμίας. Αποκάλυψε μια σειρά από γεγονότα, που συνέβησαν και τα οποία τον στιγμάτισαν. Ο ηθοποιός μίλησε για τη φρίκη των παιδικών του χρόνων. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο ξύλο, τις βρισιές, αλλά και τη ντροπή που βίωσε.

Ερώτηση δημοσιογράφου: Πού πήγες διακοπές;

Άκης Δήμας – Απάντηση: «Δεν έχω πάει ποτέ διακοπές στη ζωή μου. Αν ήθελα να ζήσω, έπρεπε να δουλεύω. Μέχρι τα δώδεκα η καθημερινότητά μου ήταν σχολείο-στάβλος-στάβλος-σχολείο και ύστερα, από τα δώδεκα και μετά, στη νύχτα. Αυτή μου έμαθε τη ζωή. Της χρωστάω τα πάντα… Σε ένα σπίτι-τρώγλη, σε κάποια συνοικία της Λαμίας, ζούσαμε πέντε παιδιά, με μια μάνα μειωμένης αντίληψης και ένα κτήνος.

Για ποιες διακοπές με ρωτάς; Από τα πέντε μου, ο “κύριος” αυτός με ξυπνούσε χαράματα με ξύλο, βρισιές και τη φράση: “Ξύπνα, γαϊδούρι, να έρθεις μαζί μου στα γουρούνια να με βοηθήσεις”. Εκεί, όταν πάγωνα από το κρύο και δεν μπορούσα να δουλέψω άλλο με χτυπούσε με μπετόβεργες για να συνεχίσω – τα γουρούνια του τα πρόσεχε πιο πολύ. Ο μόνος που του εναντιωνόταν, ο φύλακας άγγελός μου, ήταν ο παππούς μου. Τον χτυπούσε όμως κι εκείνον, και ύστερα φασαρίες, Αστυνομία, ντροπή, κενό, και πάλι απ’ την αρχή… Έχεις δει -φαντάζομαι- σε ειδήσεις και σε ταινίες στυγνούς δολοφόνους ή “γονείς” που βασανίζουν τα παιδιά τους σε υπόγεια… Κάπως έτσι ήταν κι αυτός, ίσως και χειρότερος».
Άκης Δήμας: Τα πέτρινα χρόνια δίπλα στο «κτήνος της Λαμίας»

«Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς άντεξα όσα έζησα, πώς είμαι ακόμη ζωντανός, ποια δύναμη με οδήγησε στο πανεπιστήμιο και όχι στους δρόμους, ποιος θεός μου άνοιξε τις πύλες του θεάτρου αντί για εκείνες του θανάτου. Τα μαρτύριά μου δυστυχώς δεν σταματούσαν στο σπίτι. Δεν ξέρω αν υπάρχει παιδί που να έχει δεχτεί τόσο bullying και να έχει αντέξει. Στο Δημοτικό ήμουν βρόμικος, ατημέλητος, ντυμένος με κουρέλια. Οι συμμαθητές μου με έφτυναν, με κορόιδευαν, ήμουν πάντα εκτός παιχνιδιού, ένα παιδάκι καθισμένο ολομόναχο στο τελευταίο θρανίο της τάξης. Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, πάνω – κάτω τα ίδια. Πώς το ξεπέρασα; Μάλλον με το κλάμα».

«Δεν κρατάω κακία σε κανένα από εκείνα τα παιδιά. Δημιουργήματα των μεγάλων είναι άλλωστε. Εκείνων των μεγάλων που ενώ γνώριζαν, σώπαιναν. Οι γείτονες, οι συγγενείς, οι δάσκαλοι, όλοι γνώριζαν, αλλά κανείς δεν μιλούσε. Μόνο μία καθηγήτρια που πίστευε σε μένα με βοήθησε “καταθέτοντας” αυτά που όλοι γνώριζαν για μένα στη Λαμία, σε κάποιο φροντιστήριο της περιοχής, και ο ιδιοκτήτης με δέχτηκε δωρεάν. Πέρα από εκείνη, κανείς. Και αναρωτιέμαι ειδικά για τους δασκάλους.

Αφού έβλεπαν, αφού γνώριζαν, γιατί δεν μίλαγαν; Πού είναι η παιδεία που πήραν από τα πανεπιστήμιά τους; Πώς άντεχαν να λέγονται άνθρωποι; Όχι. Σ’ εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε καμία τρυφερή στιγμή. Θέλω να κλείσω μια για πάντα το κεφάλαιο “Λαμία”. Αυτή η πόλη έχει τελειώσει για μένα. Αν δεν υπήρχε ο παππούς μου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή όταν έκλεινα τα δεκαεπτά, σήμερα δεν θα ζούσα. Μου έλεγε ότι πρέπει να σπουδάσω, να προχωρήσω, να φτιάξω μιαν άλλη ζωή.

Το προσπάθησα σκληρά, ένας θεός ξέρει πόσο. Όταν διάβαζα για να μπω στο πανεπιστήμιο έμενα μαζί του σ’ ένα δωματιάκι δίπλα στο σπίτι μας, όπου διάβαζα ασταμάτητα. Ο “κύριος” εκείνη την εποχή φοβόταν να κάνει ιστορίες, επειδή ο παππούς θα φώναζε ξανά την Αστυνομία, και είχε στρέψει τα αδέλφια μου εναντίον μου. Τα έβαζε να μου πετάνε νερό και αποτσίγαρα, να με βρίζουν, να με χλευάζουν, να με χτυπάνε κι εκείνος γέλαγε. Η ζωή ωστόσο κάνει κύκλους. Σήμερα όλα τα αδέλφια μου είναι μαζί μου, μια γροθιά ενάντια στον τύραννο».

Αλλαγή ονόματος και ζωής

«Ξέρεις κάτι; Γύρω στα δέκα, όταν με άφηνε στον στάβλο να καθαρίζω τα γουρούνια, μιλούσα μόνος μου και ονειρευόμουν πως βρίσκομαι πάνω σε μια σκηνή, ότι παίζω, τραγουδάω και κάνω τον κόσμο χαρούμενο. Το ξύλο που έτρωγα δεν μπορούσε να λυγίσει αυτό το όνειρό μου».

«Όταν πρωτοήρθα στην Αθήνα, παρότι είχα ξεκινήσει δειλά-δειλά να ζω εκείνο το παιδικό όνειρο, δεν μπορούσα να ξεχάσω τα αδέλφια μου που είχαν μείνει πίσω, και ειδικά την αδελφή μου, ένα κοριτσάκι με νοητική στέρηση. Κάποια στιγμή, από σκόρπιες κουβέντες έμαθα ότι υπήρχαν άνδρες που ασελγούσαν πάνω της με τη συναίνεση του “κυρίου” έναντι χρηματικής αμοιβής, για ερωτικά όργια στο χοιροστάσιο, για καταστάσεις που δεν τις χωρά ανθρώπινος νους».

Άκης Δήμας: «Κουράστηκα να είμαι μόνος»

«Δεν ήταν πάντα εύκολο – ακόμη και σήμερα είναι στιγμές που λέω ότι δεν θα τα καταφέρω. Δεν θα μπορέσω να καλύψω τα χρέη, ούτε τους λογαριασμούς. Η αδελφή μου είναι ανασφάλιστη και γι’ αυτό τον λόγο δεν τη δέχεται σχεδόν καμία Στέγη. Παρότι έχω εξηγήσει την κατάσταση, η απάντηση είναι τυπική: “Εφόσον δεν έχει ασφάλεια, δεν τη δεχόμαστε”. Τώρα, περιμένω απάντηση από κάποια άλλη Στέγη στην Αθήνα, ενώ σκοπεύω να απευθυνθώ και στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Ελπίζω κάποιος να βοηθήσει.

Κουράστηκα να είμαι μόνος μου. Δεν αντέχω άλλο. Παντού πόρτες κλειστές και γραφειοκρατία. Πού είναι το Κράτος Πρόνοιας; Όταν κάποιος μπαίνει στη φυλακή και αφήνει πίσω του ένα ανασφάλιστο παιδί με ειδικές ανάγκες, πώς θα ζήσει το παιδί αυτό; Εγώ ζω και τη μητέρα μου και την αδελφή μου, δύο γυναίκες ανίκανες να επιβιώσουν μόνες. Δεν ξέρω πλέον τι να κάνω, σε ποιον να απευθυνθώ. Αισθάνομαι σαν να φτιάχνω διαρκώς ένα παζλ που λίγο πριν την ολοκλήρωσή του λείπουν πάντα κάποια κομμάτια».

Άκης Δήμας – Τοποθέτηση: «Ελπίζω να λυθούν σύντομα τα γιγαντιαία προβλήματα που αντιμετωπίζω με τη μητέρα μου και την αδελφή μου, δύο γυναίκες με ειδικές ανάγκες. Θέλω να πιστεύω πως κάτι θα γίνει, κάποιος θα βοηθήσει ώστε να ξεπεράσω κι αυτόν τον Γολγοθά».

Ερώτηση δημοσιογράφου: Και ύστερα;

Άκης Δήμας – Απάντηση: «Υστερα, θέλω να φτάσω ψηλά. Να κατακτήσω το θέατρο. Να πρωταγωνιστήσω σε σπουδαίες παραστάσεις κι ο κόσμος να μ’ αγαπήσει για τη δουλειά μου. Να κάνω τηλεόραση που λατρεύω και παραστάσεις που πάνε το κοινό ένα βήμα παρακάτω. Να ταξιδέψω σ’ ολόκληρο τον κόσμο έχοντας στα μπαγκάζια μου την υποκριτική. Να φτάσω ψηλά, τόσο ψηλά ώστε να μην μπορώ πλέον να αντικρίσω το μηδέν, τον βούρκο και το σκοτάδι μέσα στα οποία γεννήθηκα. Να βαδίσω σιγά-σιγά για να μ’ αντέξουν οι άνθρωποι και ο χρόνος. Να είναι πάντα κοντά μου πρόσωπα-διαμάντια που στάθηκαν δίπλα μου σαν πραγματικοί φίλοι, όπως ο Αντώνης Λουδάρος και ο Μαυρίκιος Μαυρικίου. Και στο τέλος, όταν πια οι φωνές θα έχουν σωπάσει, να γράψω μία αυτοβιογραφία με τίτλο: “Η ζωή μου όλη σε δύο λέξεις: Αρχή και τέλος”».

https://www.enimerotiko.gr/lifestyle/to ... matos-toy/

Πολλά κιλά @@ ο τύπος που κατάφερε να βγεί άνθρωπος.

Ο Άκης Δήμας είναι ηθοποιός. Γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1993 (ηλικία 29 χρονών) στη Λαμία.

Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αροστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

https://www.unstage.gr/sintelestes/akhs-dhmas/bio

ΠΩΣ γίνεται να διαβάσεις και να περάσεις Πανελλήνιες και να αποφοιτήσεις απο τόσο καλό ΑΕΙ σε τέτοιες συνθήκες;