Λαχουρένιος έγραψε:Χρίστος Έλ έγραψε:Δηλαδή και από απόλυτη υλιστική σκοπιά να το δούμε, πάλι καταλήγουμε στον Θεό...
διότι η ζωή* δεν ξεπηδά εκεί που δεν προυπάρχει και εκεί που δεν υπάρχει η δυνατότητα να υπάρξει
*συμβατικά, με την απόλυτη υλιστική έννοια του "οργανισμού"...
Αυτο εχει αποδειχθει λαθος. Αλλωστε, τα εμβια οντα απο ''αψυχα'' υλικα και στοιχεια αποτελουνται, πχ ανθρακας, πρωτεινες, οξεα κλπ
Δεν υπαρχει οντολογικη διαφορα αναμεσα στην εμβια και την ''αψυχη'' υλη.
Υπάρχει η διαφορά του γενετικού κώδικα βάση του οποίου λειτουργούν όλα τα συστήματα του οργανισμού.
Για μια στιγμή πίστεψα ότι δέχεσαι τον ανιμισμό.
Ας υπόθεσουμε ότι το σενάριο σου ισχύει και ότι ο άνθρωπος δεν είναι ψυχή, αλλά μια μηχανή χημικών αντιδράσεων που υπακούνε σε φυσικούς και χημικούς νόμους.
Τότε δεν υπάρχει έγκλημα και οι ηθικοί νόμοι δεν έχουν λογική ύπαρξη, αφού ο άνθρωπος χωρίς ψυχή δεν έχει βούληση μια και είναι δούλος της φυσιολογίας του. Μόνο οι φυσικοί έχουν αληθινή ύπαρξη.
Αν καταδικάσεις δηλαδή έναν που σκότωσε, παράδειγμα ένα ναζί που εκτέλεσε εβραίο σε στρατόπεδο, τότε δεν είσαι ειλικρινής με την θεωρία σου.
Δεν υπήρχε καμμιά ηθική και καμμιά βούληση, μια μηχανή αντιδράσεων ήταν ο ναζί και απλώς έγινε ότι έγινε τυχαία...
δεν το αποφάσισε αυτός να τραβήξει την σκανδάλη, αλλά ως οργανισμός ακολούθησε άβουλα και μοιραία μια αλυσίδα μηχανικών αντιδράσεων. Δεν υπάρχει αιτία, δεν υπάρχει κατηγορητήριο. Είναι απλά οι νόμοι της φύσης.