Αγαπημενος αρχαιος ελληνας ή ρωμαιος φιλοσοφος?

[nemo]

Τι να γράψει ο άνθρωπος;
Απογοητεύθηκε.
Ο ένας έχει δουλειές ... ο άλλος κοιμάται...

Ένα δίκιο το χει.

χθες καποια ωρα της βραδιας μουρθε και μενα η εντυπωση οτι εχει τελειωσει ο micro
και εχει δικιο το dizeli
η ηθικη =αξια και μας δινει το παραδειγμα ενος "σκατενιου ρολογιου
που για τον μπους η αξια του υπερβαινει ακομη και την ιδια την ζωη του

αυτο και με συναρτηση την φιλοσοφια του θανατου οπου συγκλίνουν σε ενα

¨@ περιμενετε να φυγουν οι κουμπαροι και να βρω την ησυχία μου
και μετα ισως αν πανε ολα καλα το ξαναλεω
θα γραψω μερικες σκεψεις για το τι υπαρχει μετα την ηθικη

[nemo]

Ανεμόμυλοι σε έναν
σκατένιο κόσμο
Το έγραψε μία γυναίκα. Μαρία Δεδούση
- «Επί προσωπικού: Στο δικό μου σύστημα σκέψης μερικές φορές η ρήξη είναι μονόδρομος. Ακόμα κι αν καλπάζεις, εν γνώσει σου, σαν το ένδοξο πολωνικό ιππικό με την ξιφολόγχη απέναντι στα Πάντζερ. Τα Πάντζερ πάντα κερδίζουν, όποιος πιστεύει το αντίθετο είναι αιθεροβάμων.
Ας κερδίζουν. Στο τέλος της ημέρας μετράει μόνο η συνείδηση! Έχει αξία να κάνεις το σωστό. Δεν είναι δονκιχωτισμός.
Ένας κόσμος στον οποίο επιτρέπουμε να κερδίζει πάντα το άδικο είναι σκατένιος.
Σας αφήνω τώρα, μόλις είδα έναν ωραίο ανεμόμυλο στον ορίζοντα...
Εμπρός Σάντσο»

[micro]

Σόρρυ παιδιά αλλά με κέρδισαν τα μπάνια, του λαού που λένε χεχε

Λοιπόν, τι κατέληξα, καλά καλά δεν άρχισα ακόμα!

Άντε, από αύριο.

[micro]

Από πού να το πιάσω τώρα; Μα να, ας πιαστώ από δω:

Δλδ είναι σαν να μου λες γιατί να μη συζητήσουμε σήμερα για το γαιοκεντρικό μοντέλο;

Νομίζω ότι ο micro έχει καταλήξει κάπου.
Μας παρουσίασε τη δική του οπτική.
Τη δεχόμαστε ή όχι.

Εγώ απλά δέχομαι ότι είναι η οπτική του.
Τι να πω παραπάνω;

Το γεωκεντρικό μοντέλο τοποθετεί τη γη στο κέντρο του σύμπαντος, το ηλιοκεντρικό τον ήλιο, και στο τελευταίο μοντέλο, δεν υπάρχει καν κέντρο πουθενά, δεν ορίζεται κέντρο. Είχαμε υιοθετήσει το γεωκεντρικό για καιρό, για δύο λόγους, ο ένας ήταν επιστημονικός και ο άλλος ψυχολογικός: οι αστρονομικές παρατηρήσεις συμφωνούσαν με το να θεωρούμε τη γη στο κέντρο, και άλλωστε το να βρισκόμαστε στο κέντρο ολόκληρου του σύμπαντος, ε αυτό μας έκανε πολύ πολύ πολύ ξεχωριστές οντότητες, εγωκεντρικές, σαν όλα να φτιάχτηκαν για εμάς. Αργότερα, και επειδή τα νούμερα δεν έβγαιναν, αναγκαστήκαμε να θεωρήσουμε τον ήλιο στο κέντρο, μια αλλαγή οπτικής δηλαδή. Και τέλος, με τη γενική θεωρία της σχετικότητας, οι κινήσεις των πλανητών απλά ακολουθούν τροχιές βάση των μαζών στον περιβάλλοντα χώρο τους, κέντρο δεν υπάρχει πουθενά, αλλά μπορεί κανείς να θεωρήσει ως κέντρο αυτό που λέμε κέντρο βάρους του συστήματος, πχ. το ηλιακό.

Αντίστοιχα λοιπόν, η ηθική φιλοσοφία που για αιώνες δέσποζε και δεσπόζει, είναι σαν το γεωκεντρικό μοντέλο, με τις λεγόμενες ηθικές προτάσεις στον πυρήνα της, τα "πρέπει" της και τα καθήκοντα, τον "αλτρουισμό" της. Ενώ η άλλη που θέτει τις αξίες στο κέντρο αντιστοιχεί στο ηλιοκεντρικό μοντέλο.

Πώς λειτουργεί αυτή; Όπως έχω γράψει επανειλημμένως, Ηθική ορίζεται ως η προϋπόθεση για όλες τις αξίες, τις αξιακές κρίσεις του ανθρώπου. Τι εννοούμε όταν λέμε προϋπόθεση; Να το εξηγήσω με μια αναλογία. Ό,τι είναι ο χώρος για τα αντικείμενα, είναι και η Ηθική για τις αξίες: όπως για να μπορούν να υπάρχουν αντικείμενα, θα πρέπει να υπάρχει αυτό που λέμε χώρος, έτσι και για να μπορούν να υπάρχουν αξίες, θα πρέπει να υπάρχει αυτό που λέμε Ηθική. Και όπως ο χώρος δεν καθορίζει το σχήμα των αντικειμένων αλλά απλά τους δίνει υπόσταση, έτσι και η Ηθική δεν είναι αυτή που καθορίζει τα ήθη και τις αξίες, αλλά τους δίνει απλά υπόσταση. Η Ηθική δηλαδή δεν έχει ούτε ρυθμιστικό ούτε κανονιστικό-καθοριστικό ρόλο στις αξίες, που είναι και η βασική διαφορά με την παλιά οπτική. Επίσης, όπως αντιλαμβανόμαστε τον (τρισδιάστατο) χώρο γεμάτο με (τρισδιάστατα) αντικείμενα, έτσι μπορούμε να σκεφτούμε - αφηρημένα - και έναν "ηθικό χώρο", γεμάτο με ήθη και αξίες. Στον ηθικό αυτόν χώρο είναι που δημιουργούνται, ζουν και καταστρέφονται όλες οι αξίες του ανθρώπου.

[Λαχουρένιος]

Στην ουσια αυτο που διατυπωνεις ειναι μετα-Ηθικη, δηλαδη υπο ποιες προυποθεσεις ενα συστημα προτασεων αποτελει καποιου ειδους ηθικη. Δεν ειναι ηθικο συστημα καθ'εαυτο.

Κατα την γνωμη μου ομως μετα απο τοσες σελιδες και ποστ συνεχιζεις να παραμενεις αρκετα ασαφης. Χωρις παρεξηγηση.

[nemo]

micro μεχρι να σου κατσει η γκομενα ας αναλυσουμε το κομματι που βρηκα στο φβ

ενα παρομοιο κειμενο εχω και εγω απο καιρο αλλα το δικο μου ειναι πιο ωμο
δεν θα κανει για τα τρυφερά σας αυτακια -ματακια

ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ

Πριν 40 χρόνια ο γάμος ήταν κοινωνική αξία, θεωρούνταν αδιανόητο για έναν συνηθισμένο άνθρωπο να μην παντρευτεί, για τις γυναίκες στα 20+ και για τους άντρες στα 30+. Μετά ήρθε ο φεμινισμός που απομάκρυνε τους άντρες από τις γυναίκες γιατί φοβήθηκαν και η κοσμικότητα που απομάκρυνε τον κόσμο από τις παραδοσιακές αξίες. Έτσι σήμερα ακούγονται ένα σωρό μπούρδες κατά του γάμου με επιχειρήματα καριερίστικα, ισοτιμίας φύλων κοκ. Βρίσκεις πια πολλούς νέους και νέες που όχι μόνο δεν θέλουν να παντρευτούν, όχι μόνο δεν έχουν καν ρομαντική σχέση, αλλά δεν έχουν ούτε καν σεξουαλικές επαφές, τις οποίες υποτίθεται πως η σεξουαλική επανάσταση προήγαγε αίροντας τις όποιες «αναχρονιστικές» αναστολές. Μια από τις μεγαλύτερες αιτίες της σημερινής μοναξιάς είναι πως οι άνθρωποι πλέον δεν παντρεύονται.

Η ακόμη βαθύτερη όμως αιτία πίσω από την άρνηση των ανθρώπων να σχετιστούν είναι η αποφυγή του πόνου. Αναλγητικά για τον πονοκέφαλο· τόνους καφεΐνης για να είμαστε σε συνεχή εγρήγορση και να μην χαλαρώνουμε, μη μένοντας μόνοι με τον εαυτό μας και τον πόνο της ενδοεπισκόπισης· επισκληρίδιο για τους πόνους του τοκετού· pets για να αποφύγουμε τον πόνο της ανθρώπινης σχέσης κοκ. Ποτέ οι άνθρωποι στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού δεν φοβόντουσαν τόσο πολύ τον πόνο, όσο στην σύγχρονη δυτική κοινωνία. Ο λόγος είναι απλός: μπορεί ο πόνος να κάνει τους δυνατούς δυνατότερους, αλλά κάνει και τους αδύναμους πιο αδύναμους.

Οι περισσότεροι νομίζουν πως η χαρά στην ζωή φέρνει και την ευτυχία. Είναι λάθος! Τα περισσότερα πράγματα που φέρνουν ευτυχία στην ζωή δεν συνοδεύονται από χαρά, αλλά από πόνο. Για παράδειγμα: η ανατροφή των παιδιών συνοδεύεται από πολύ περισσότερο πόνο από ό,τι χαρά και παρ’ όλα αυτά αποτελούν με διαφορά την μεγαλύτερη πηγή ευτυχίας για έναν άνθρωπο· η συνεχής φροντίδα που απαιτούν για υγεία, σχολείο, ανησυχίες, φοβίες κοκ καταναλώνουν και την τελευταία ρανίδα ενέργειας και χρόνου των γονιών. Το να γράψεις ένα κείμενο με επίκαιρο πολιτικό ή κοινωνικό περιεχόμενο είναι εξαιρετικά επίπονη διαδικασία, αν κάνεις σωστά την έρευνά σου. Το να μάθεις να παίζεις ένα μουσικό όργανο κτλ ανήκει στις πολύ επώδυνες διαδικασίες που όμως σου χαρίζουν μετέπειτα όχι χαρά, αλλά ευτυχία.

Αντιθέτως, η χαρά του να παίξεις ένα videogame τελειώνει με το τέλος του παιχνιδιού. Η χαρά της αναγνωρισιμότητας των διασήμων στον δρόμο τελειώνει αφ’ ης στιγμής μπουν στο σπίτι τους. Η χαρά της απόλαυσης των υλικών αγαθών εξαϋλώνεται αφ’ ης στιγμής δεν έχεις κάποιον να τα μοιραστείς. Η χαρά του σεξ τελειώνει με την εκσπερμάτιση, αν δεν σε συνδέει κάτι βαθύτερο με την άλλη· οι άνθρωποι δεν είναι pets, κάθε προσπάθεια ανθρώπινης σχέσης προϋποθέτει πολύ πόνο και διακινδύνευση. Μπορούμε να αισθανθούμε κάτι βαθιά, μόνο αν υποφέρουμε γι’ αυτό (θυμηθείτε το δίλημμα του Ηρακλή με τους δύο δρόμους). Ξέρω πολλούς διάσημους που μπορούν να έχουν όσο σεξ θέλουν, όλοι τους όμως είναι βαθιά δυστυχισμένοι, γιατί δεν έχουν νόημα στην ζωή τους. Χαρά και ευτυχία δεν είναι το ίδιο - η ευτυχία απαιτεί να έχει προηγηθεί πόνος.

Στο δίλημμα ανάμεσα στον πόνο και στο τίποτα, επιλέγουμε σίγουρα τον πόνο.

[bizeli]

Κι εγώ νομίζω ο micro εξετάζει το θέμα από τη σκοπιά της μεταηθικής και αναρωτιέμαι αν αυτή η σκοπιά είναι όντως αυτή που ενδιαφέρει τον άνθρωπο στη ζωή του.
Αν λάβουμε υπόψη τα τέσσερα πεδία που χωρίζεται η ηθική φιλοσοφία (μεταηθική, κανονιστική, εφαρμοσμένη ηθική, περιγραφική ηθική) αυτό που στην ουσία μας ενδιαφέρει σε πρακτικό επίπεδο είναι τα τρία τελευταία.
Η μεταηθική αγγίζει τα όρια της μεταφυσικής φιλοσοφίας όπερ σημαίνει μεταφυσική ανάλυση και μεταφυσικά ερωτήματα τύπου αν η ηθική είναι ανεξάρτητη από τον άνθρωπο και είναι κάπου εκεί έξω ως αιώνια αλήθεια.

[nemo]

εγω νομιζω οτι ο μιcro ειναι ενας απατεωνας της ηθικης μπορει και να μη το εχει σκεφθει
αλλα ειναι κρατω μια μικρη επιφυλαξη για μια ανατροπη

γιατι παντα υπαρχουν οι εκπληξεις

[Λαχουρένιος]

ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ

Πριν 40 χρόνια ο γάμος ήταν κοινωνική αξία, θεωρούνταν αδιανόητο για έναν συνηθισμένο άνθρωπο να μην παντρευτεί, για τις γυναίκες στα 20+ και για τους άντρες στα 30+. Μετά ήρθε ο φεμινισμός που απομάκρυνε τους άντρες από τις γυναίκες γιατί φοβήθηκαν και η κοσμικότητα που απομάκρυνε τον κόσμο από τις παραδοσιακές αξίες. Έτσι σήμερα ακούγονται ένα σωρό μπούρδες κατά του γάμου με επιχειρήματα καριερίστικα, ισοτιμίας φύλων κοκ.

Δηλαδη εσυ Νεμο γιατι εισαι ανυπαντρος? Λογω φεμινισμου?
Ηθικιστικες χαζομαρες

[nemo]

ας μη το προσωποποιησουμε ανα μεταξυ μας
και απλα να το εξετασουμε αποστασιωμενα απο τους εαυτους μας
να πω εδω οτι μου εκανε εντυπωση το κειμενο γιατι ειναι μαζεμενες οι σκεψεις μου
πριν απο χρονια που σημαινει οτι προηγείται η σκεψη μου ή κατι συμβαινει
και ενα μερος της γνωσης ή της μερικης κατανοησης μεταφερεται κυριολεκτικα
απο τον αερα απο μερος σε μερος -αυτο το εχουμε δει να συμβαινει ιστορικα
ανα τους καιρους
τεσπα ειναι καλο και ενθουσιαζομαι σαν μικρο παιδι που το προσφερουν ενα δωρο
ετσι εγινε και με τον λιαντινη ετσι γινεται και καθε φορα που θα τυχει να διαβαζω
τις σκεψεις μου αυτο ειναι και καλο αλλα και κακο
-κακο γιατι δεν βρισκω στην αγορα ενα καλο βιβλιο με σκεψεις που να με ξεπερνουν
ή ανθρωπους να ακουσω κατι που δεν το εχω σκεφθει πιο μπροστα
και κατα ενα τροπο ειναι σαν να ξανατρώω το ιδιο φαγητο
αλλα το βρισκω και ειναι και αυτο μια προσωπικη δικαιωση

το κειμενο δεν το παραθεσα μονο για την αρνηση στους γαμους ή την μοναξια
αλλα για το ηθικο μερος του ολου που εχει να κανει με τα "πρεπει
που διεπουν το καθε εγω προσδιοριζοντας και την πορεια του ανεξαρτητα
με το αιτιο εξειδικευοντας αναιτιες καταστασεις

η ηθικη δεν ειναι επικτητη ιδιοτητα αλλα εμφυτη στον ανθρωπο
ενισχυεται ή χανεται αναλογως τα επιπεδα του "πονου που δεχόμαστε
αυτο που επιχειρειται και το προσπαθουν σημερα και αυριο
ειναι να την χασουμε παντελως ωστε ο ελεγχος στις μαζες να ειναι ευκολοτερος