Λαχουρένιος έγραψε:micro έγραψε:Στο καινούριο αυτό εννοιολογικό πλαίσιο, λέμε πως η ηθική είναι υπερβατολογική. Έχουμε δηλαδή τον εξής ορισμό:
Ηθική είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για όλες τις αξιολογικές κρίσεις του ανθρώπου, η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να μπορεί ο άνθρωπος να αξιολογεί τα πράγματα.
Δε βασίζεται πουθενά, είναι στον αέρα, μια συνθήκη είναι και τίποτα παραπάνω.
Δεν συμφωνω, αλλα θελω να ακουσω το σκεπτικο σου. Συνεχισε.
Νομίζω πως πρέπει να το δούμε σε αντιδιαστολή με την ηθική έτσι όπως την ορίζει ο positivus στο άρθρο που παρέθεσε το μπιζέλι. Εκεί δίνεται ο εξής ορισμός:
Στο πλαίσιο της φιλοσοφικής ηθικής μπορούμε να ορίσουμε την ηθική υπό την ευρεία έννοια ως κάθε σύνολο βασικών προτάσεων που αποσκοπούν στο να αξιολογήσουν ή να καθορίσουν μορφές συμπεριφοράς και παρουσιάζουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά : είναι καθολικεύσιμες, εφαρμόσιμες, επιτακτικές, απαιτούν από τους δρώντες να καθορίζουν τις ενέργειές τους με τέτοιο τρόπο ώστε να λαμβάνουν υπόψη και τα συμφέροντα όσων επηρεάζονται από αυτές και, τέλος, δικαιολογημένες. Από το σημείο αυτό και εξής, όταν αναφερόμαστε στην ηθική, θα εννοούμε το συγκεκριμένο αυτό ορισμό.
Έχοντας λοιπόν υπόψιν τον υπερβατολογικό ορισμό της ηθικής όπως τον έδωσα παραπάνω, βλέπουμε πως η ηθική αυτή που αναφέρει ο positivus απλά μας πληροφορεί πώς είναι η ηθική του καθενός από εμάς, το ήθος του. Είναι δηλαδή μια υποκειμενική ηθική. Ενώ η υπερβατολογική ηθική, ή αντικειμενική, αν το θέλετε, είναι αυτό που καθιστά δυνατές όλες αυτές τις υποκειμενικές ηθικές, το υπόστρωμα.
Η υπερβατολογική ηθική δεν έχει τίποτα να πει, ενώ η υποκειμενική ηθική έχει σίγουρα πολλά.



Τι έτσι, φόρα παρτίδα θα τα δώσουμε; μή δώτε το άγιον τοίς κυσί, που λένε.