Προβλήματα αθεισμού και θεισμού

[Λαχουρένιος]

Δηλαδη ο Αλλαχ, ο Γιαχβε κλπ ειναι αθεοι? Δικοι μας?

Ακομα και αυτοι σε φτυνουν, μουαχαχα

[Χρίστος Έλ]

Οι άθεοι είναι οι μεγαλύτεροι θρήσκοι.

Άθεος νομίζει ότι είναι κάποιος όταν αρνείται απλώς την ύπαρξη ενός Δημιουργού.

Για την ακρίβεια όχι μόνο δεν είναι άθεοι αλλά ούτε και άθρησκοι δεν είναι, ακόμα και τα τσουτσέκια οι νεοεποχίτες που δέχονται ένα απρόσωπο θείο.

Ορίστε η εξήγηση. Οι υλιστές (που στην πλειοψηφία δηλώνουν άθεοι) έχουν Θεό την κοιλιά τους και τα προιόντα της γης. Προσφέρουν έμπρακτα υπηρεσίες και ΛΑΤΡΕΟΥΝ τον Θεό ΚΟΙΛΙΑ.

Το λατρεύω είναι από το ρήμα latro, καλλιεργώ την Γη. Σχετίζεται με την λέξη λάας=χώμα, πέτρα, γη, το άροτρο, την θεά Αρουρού των Σουμέριων.

Όταν λοιπόν πεινάει η κοιλιά οι άθεοι την ταίζουν, το ίδιο με το να προσφέρουν υπηρεσίες σε κάποιον ναό.

Είναι μιζέρια να πιστεύει κάποιος ότι είναι άθεος όταν είναι δούλος και πιστός της Κοιλίας.

[Ben Shalom]

Πολύ σωστά! Και κάτι όρθια δίποδα που το μονο που κάνουν είναι να γεμίζουν τη σαπιοκοιλιά τους με μακαρόνια Ήλιος, είναι οι πραγματικοί πιστοί του Ήλιου-Δια-Γιαχβέ!. Μόνο αυτοί θα πάνε στον παράδεισο του ιπτάμενου μακαρονοτέρατος:

[Freisinniger]

μήπως το latro έχει να κάνει με το Λάθρο;

[Adminović]

μήπως το latro έχει να κάνει με το Λάθρο;

Από τη λάτρα βγαίνει. Λατρεύω = καθαρίζω την ψυχή μου

[stavmanr]

Το δευτερο εννοω, καθως και γενικα την γενικευση πανω σε καποια θεματα, χωρις αυτος που γενικευει να εχει πραγματικη γνωση των επιμερους αντικειμενων.

Πχ οι αρχαιοι ελληνες φιλοσοφοι εγραφαν με βαση τα (ελαχιστα) επιστημονικα δεδομενα της εποχης τους. Αν ζουσαν σημερα, θα εγραφαν τελειως διαφορετικα.

Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Ηράκλειτο να γράψει για το χωροχρονικό συνεχές (τα πάντα ρέουν, δεν μπορείς να πατήσεις στο ίδιο νερό του ποταμού δύο φορές κλπ), χωρίς πειραματικά ή παρατηρησιακά δεδομένα.
Ούτε εμπόδισε τον Αριστοτέλη να βάλει τα θεμέλια της λογικής σκέψης με βάση τα οποία κρίνονται ακόμη και σήμερα οι θεωρίες.

[Λαχουρένιος]

Οι επιστημες απο τον Μεσαιωνα και μετα αναπτυχθηκαν με βαση τον Καρτεσιο και τον Μπεικον. Τελη του 19ου αιωνα πηρε τη σκυταλη ο θετικισμος και νομιζω την κραταει μεχρι σημερα. Ο Αριστοτελης ειναι irrelevant στην σημερινη εποχη αν και τεραστιο μυαλο για την εποχη του και αρκετους αιωνες μετα.

[stavmanr]

Οι επιστημες απο τον Μεσαιωνα και μετα αναπτυχθηκαν με βαση τον Καρτεσιο και τον Μπεικον.

Εννοείς αυτόν τον Καρτέσιο;
"Η διάκριση μεταξύ του νου-ψυχής και του σώματος είναι μία από τις γνωστότερες πιθανώς θέσεις του Καρτέσιου και βέβαια δεν είναι δική του επινόηση. Τη βρίσκει κανείς με διάφορες μορφές στους πρώτους φιλοσόφους. Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του Πλατωνισμού και, σε διαφορετική μορφή, είναι κοινή στους περισσότερους από τους πρώτους χριστιανούς φιλοσόφους, που γενικά υποστήριζαν ότι κάποιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του ανθρώπου -ο νους ή η ψυχή του- επιζεί του σωματικού θανάτου."

ή μήπως αυτόν
"Ο νους, επομένως, δεν είναι αρχή της ζωής αλλά αρχή της νόησης. Αναπτύσσει τη λογική, όπως η λογική ψυχή των αριστοτελικών, αλλά περιλαμβάνει και άλλες διεργασίες της σκέψης, που αποδίδονται σε άλλα τμήματα της αριστοτελικής ψυχής."

Τελη του 19ου αιωνα πηρε τη σκυταλη ο θετικισμος και νομιζω την κραταει μεχρι σημερα. Ο Αριστοτελης ειναι irrelevant στην σημερινη εποχη αν και τεραστιο μυαλο για την εποχη του και αρκετους αιωνες μετα.

"Ο Αριστοτέλης ήταν ο πρώτος που θα συστηματοποιήσει τα λογικά σφάλματα σε μια λίστα. Στο έργο του Περί των Σοφιστικών ελέγχων (το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο Όργανον) ο Αριστοτέλης προσδιορίζει δεκατρείς πλάνες, Τις χωρίζει σε δύο μεγάλες κατηγορίες, αυτές που εξαρτώνται από τη γλώσσα και αυτές που δεν εξαρτώνται από τη γλώσσα. Θα τις αποκαλούμε λεκτικές πλάνες και αιτιατές πλάνες, αντιστοίχως. Μια αιτιατή πλάνη είναι ένα σφάλμα πάνω σε αυτό που ο επιχειρηματολόγος συζητά (περί τίνος μιλάει), ενώ μια λεκτική πλάνη είναι ένα σφάλμα πάνω στον τρόπο με τον οποίο ο επιχειρηματολόγος συζητά (πώς μιλάει). Οι λεκτικές πλάνες είναι αυτές στις οποίες το συμπέρασμα προκύπτει από άτοπη (ακατάλληλη, αταίριαστη) και διφορούμενη χρήση των λέξεων."

Τα λογικά αυτά σφάλματα, μαζί με κάποια άλλα που βρέθηκαν από διάφορους άλλους στην ιστορία, αποτελούν το θεμέλιο της ορθολογικής σκέψης.

Ο Αριστοτέλης, βασιζόμενος στη διδασκαλία των Πλάτωνα και Σωκράτη, έμαθε τον κόσμο να σκέφτεται ορθολογικά.
Ξεπερασμένος;;;;
Μπα...