Λαχουρένιος έγραψε:Υπαρχει γνωση των φαινομενων, υπαρχει και η γνωση της ουσιας. Και τα δυο εξισου απαραιτητα αν και διαφορετικα, γιατι δεν μπορεις να φτασεις στην δευτερη γνωση χωρις την πρωτη.
Οκ, αλλά εδώ λέμε για κάποιου είδους "ηθική γνώση", κατά πόσο αυτή υπάρχει και αν είναι ίδια με τις άλλες γνώσεις.
Λαχουρένιος έγραψε:Eννοειται αυτο, εκτος και αν μιλαμε για αυθαιρετες αποψεις. Αλλα εσυ πιθανον το λες με την εννοια του υπερφυσικου. Σε καθε περιπτωση, επειδη δε θελω να μαντευω λαθος και να αδικω την θεση σου, θα ηθελα να την ακουσω απο εσενα.
Όχι με την έννοια του υπερφυσικού, το υπερφυσικό είναι όταν παραβιάζονται οι νόμοι της φύσης, για κάποια άγνωστη αιτία, να γίνονται θαύματα κλπ. Αλλά γενικά το υπερφυσικό δεν παρουσιάζει φιλοσοφικό ενδιαφέρον. Εγώ λέω για τις προϋποθέσεις εκείνες που πρέπει ήδη να υπάρχουν για να καθίσταται κάτι δυνατό. πχ. η απαραίτητη προϋπόθεση για να βλέπει κάποιος είναι να έχει μάτια, για να ακούει να έχει αυτιά κλπ. Υπό αυτή την έννοια το "υπερβατολογικό". Αν και εδώ μιλάμε σε ένα αφαιρετικό επίπεδο, και όχι σε ένα φυσικό.