Green Dragon έγραψε:Diadochos έγραψε:Σε ένα σοσιαλιστικό κράτος, νομικά, όλα ανήκουν σε όλους. Δεν ανήκουν νομικά σε κάποιο πρόσωπο, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται αυτό.
Δεν ανήκουν νομικά, ανήκουν όμως ουσιαστικά. Όλα τα ελέγχει η κομματική νομενκλατούρα (δεν θα μπορούσε εξάλλου να είναι διαφορετικά, κάθε κοινωνικό είδος χαρακτηρίζεται από πυραμιδοειδή δομή της κοινωνίας). Οι εργάτες ήταν πιόνια.
To σε ποιον ανήκουν νομικά είναι μείζον. Επρόκειται για ένα οικονομικό σύστημα όπου δεν υπήρχε ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Φαινόμενα που αναφέρεις σαφώς και υπήρξαν, αλλά λ.χ. κάποιος διαπλεκόμενος δντης εργοστασίου, δεν μπορούσε να αφήσει κληρονομιά το εργοστάσιο, ούτε την θέση του, όπως συμβαίνει στον καπιταλισμό.
Οι εργάτες δεν ήταν καθόλου πιόνια, βασικά ένας απο τους λόγους που πάτωσε η βιομηχανία ήταν οι υπερβολικές χάρες και στραβά μάτια απο τις εκάστοτες δκσεις προς τους εργάτες, ακριβώς γιατί για να παραμείνουν δκσεις έπρεπε να έχουν την εύνοια των εργατών.
Ας πούμε, αντί να επενδύσει σε καινούργιες μηχανές, προτιμούσε να αυξήσει τους μισθούς πάνω απο την παραγωγικότητα έτσι ώστε να γίνει αρεστός και να φτάνουν καλά λόγια στους ανώτερούς του απο τους εργάτες. Αντί να θέσει τον στόχο της παραγωγής στα πραγματικά επίπεδα, τον έθετε πιο χαμηλά έτσι ώστε να ψωλαρμενίζουν οι εργάτες αντί να δουλεύουν. Στο τέλος όλα συνέβαλαν στο να βαρέσει το κανόνι.
