Στην Ελλάδα αρκετοί είναι ανάγωγοι

[Λαχουρένιος]

Aυτό έχει πολύ απλή εξήγηση. Με την ασχετοσύνη που υπάρχει θεωρείται ο πληθυντικός ως συντηρητική ή -ακόμη χειρότερα- ως υποτακτική έκφραση, ενώ ελάχιστοι αντιλαμβάνονται ότι εκτός από ευγένεια εκφράζει και ελεγχόμενη απόσταση.

Σε κάθε περίπτωση, η αγωγή προσδιορίζεται σαφώς από τον τρόπο που φέρεται ο καθένας (ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης) όταν είναι αποδέκτης της οποιασδήποτε υπηρεσίας (σερβιτόρους, υπαλλήλους ιδιωτικών και δημόσιων υπηρεσιών, καθαρίστριες ιδιωτικών και δημόσιων χώρων, ντιλιβεράδες κλπ.)

Δηλαδή σε όποιον την χ χρονική στιγμή θεωρεί ως κατώτερο του. Εκεί βγαίνουν όλα τα απωθημένα και από προσωπική εμπειρία έχω διαπιστώσει ότι δεν είναι θέμα τάξης. Γιατί όσο πιο καταπιεσμένος νοιώθει κάποιος στο α επίπεδο, τόσο πιο εξουσιαστικός και αγενής γίνεται όταν του δοθεί η ευκαιρία στο β επίπεδο.

Γουελ σεντ

Έθνι, για σεβασμό, μόνο Άπω Ανατολή.

Καλα για σεβασμο λεμε, οχι για υποταγη

θυμάμαι το ξύλο των παιδιών σταμάτησε στα σχολεία κάπου το 1996 - 7, μέχρι τότε μας ξυλοφορτώνανε στα σχολεία οι δάσκαλοι

από την άλλη πλευρά, όταν τα ίδια παιδιά μεγάλωσαν στο Γυμνάσιο, απέκτησαν απίστευτες επιθετικές νοοτροπίες, βγάζοντας όλα τα κόμπλεξ πάνω στους καθηγητές, ίσως συνοδευόμενο με το ξυλοφόρτωμα από το σπίτι. Και αυτό το «απουσιολόγος», δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είναι ένας μαθητής; Γενικά αυτό που διαπίστωσα οι αργότερες γενεές που δεν μεγάλωσαν με το ξύλο του σχολείου, ανέπτυξαν αρκετές σχολικές δυνατότητες.

Μετα το '80 ηταν αναλογως το σχολειο. Αυτα που εμειναν περισσοτερο ηταν κατι μαλακιες του στυλ να σου τραβανε το αυτι, να σου φωναζουν στην μουρη (κατι πολυ τρομακτικο οταν εισαι 1 μετρο και ο αλλος ο μλκς 1,80), να γραπτες τιμωριες κλπ, αλλα το ξυλο ξυλο δεν νομιζω να ηταν διαδεδομενο.

Οσο για τους απουσιολογους, πιστευω το κανουν για να παρουν την ευθυνη απο πανω τους

Γενικότερα το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα, είναι αρκετά εύθραυστο και οι μεγαλύτερες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις ήρθαν επί Γεράσιμου Αρσένη.

Κατσε καλα...

[ΓΑΛΗ]

Aυτό έχει πολύ απλή εξήγηση. Με την ασχετοσύνη που υπάρχει θεωρείται ο πληθυντικός ως συντηρητική ή -ακόμη χειρότερα- ως υποτακτική έκφραση, ενώ ελάχιστοι αντιλαμβάνονται ότι εκτός από ευγένεια εκφράζει και ελεγχόμενη απόσταση.

Σε κάθε περίπτωση, η αγωγή προσδιορίζεται σαφώς από τον τρόπο που φέρεται ο καθένας (ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης) όταν είναι αποδέκτης της οποιασδήποτε υπηρεσίας (σερβιτόρους, υπαλλήλους ιδιωτικών και δημόσιων υπηρεσιών, καθαρίστριες ιδιωτικών και δημόσιων χώρων, ντιλιβεράδες κλπ.)

Δηλαδή σε όποιον την χ χρονική στιγμή θεωρεί ως κατώτερο του. Εκεί βγαίνουν όλα τα απωθημένα και από προσωπική εμπειρία έχω διαπιστώσει ότι δεν είναι θέμα τάξης. Γιατί όσο πιο καταπιεσμένος νοιώθει κάποιος στο α επίπεδο, τόσο πιο εξουσιαστικός και αγενής γίνεται όταν του δοθεί η ευκαιρία στο β επίπεδο.

Γουελ σεντ

Το πρόβλημα είναι ότι έχω διαπιστώσει επίσης, ότι -εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- η ευγενική συμπεριφορά εκλαμβάνεται ως παθητικότητα ή δειλία... για να μην πω κάτι χειρότερο.

Κι αυτό θέμα αγωγής είναι. Γιατί η ευγένεια (και σε ευρύτερο επίπεδο η εντιμότητα) αποδεικνύεται όχι μόνον όταν λειτουργεί κάποιος ως πομπός αλλά και ως δέκτης.

Οπότε, δεν τίθεται θέμα ευγένειας αλλά εντιμότητας.

Ευγενής και άτιμος δεν γίνεται. Και φυσικά δεν είναι ταξικό το θέμα.

[Λαχουρένιος]

Δεν συμφωνω οτι συμβαδιζουν ευγενεια και τιμιοτητα. Μπορεις να σαι ευγενικος γιατι ετσι πρεπει λογω κοινωνικων κανονων αλλα κατα τα αλλα να ριχνεις τον αλλον.

[ΓΑΛΗ]

Δεν συμφωνω οτι συμβαδιζουν ευγενεια και τιμιοτητα. Μπορεις να σαι ευγενικος γιατι ετσι πρεπει λογω κοινωνικων κανονων αλλα κατα τα αλλα να ριχνεις τον αλλον.

Μα αυτό το ανέφερα και προηγουμένως. Μπορείς να είσαι ευγενής στον "προϊστάμενο" και αγενής στον κατώτερο ...ή σε όποιον δεν έχεις ανάγκη τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Κατά τα άλλα, σαφώς οι κοινωνικοί κανόνες προϋποθέτουν ευγένεια αλλά προσωπικώς δεν ξέρω κάποιον κανόνα που να οριοθετεί την ευγένεια σε καθορισμένα πλαίσια. Η ευγένεια γενικώς έχει νόημα όταν εκφράζεται προς όλους και κυρίως εναρμονίζεται με την συνολική συμπεριφορά.
Διαφορετικά είναι υποκρισία, γλείψιμο κλπ. Υπάρχουν δεκάδες επίθετα γι' αυτούς τους "ευγενικούς" τύπους.

[Λαχουρένιος]

Αναγκαστικα σε διαφορων ειδων κοινωνικες και επαγγελματικες επαφες, ειτε με κατωτερους ειτε με ανωτερους, εισαι υποχρεωμενος να εισαι ευγενικος. Αυτο δεν ειναι θεμα υποκρισιας (παντα) αλλα κοινωνικων συμβασεων.

Την ευγενεια το θεωρω το μινιμουμ που μπορει να εχει καποιος απεναντι σου, δεν το θεωρω χαρη.

Στην πραξη, δεν λειτουργουν ολα αρμονικα, και ερχεσαι σε επαφη με διαφορους που μπορει να σε βλαψουν οποτε εκει δεν βλεπω που χωραει η ευγενεια.

[ΓΑΛΗ]

Αναγκαστικα σε διαφορων ειδων κοινωνικες και επαγγελματικες επαφες, ειτε με κατωτερους ειτε με ανωτερους, εισαι υποχρεωμενος να εισαι ευγενικος. Αυτο δεν ειναι θεμα υποκρισιας (παντα) αλλα κοινωνικων συμβασεων.

Την ευγενεια το θεωρω το μινιμουμ που μπορει να εχει καποιος απεναντι σου, δεν το θεωρω χαρη.

Οι κοινωνικές συμβάσεις, είναι εκ των πραγμάτων υποκριτικές -σε μικρό ή μεγάλο βαθμό- κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά μια υπαρκτή αναγκαιότητα διατήρησης μιας, έστω επιφανειακής, ηρεμίας.

Απλώς ευγενής δεν είναι αυτός που συμπεριφέρεται ευγενικά στο χωριό και ανάγωγα στην πόλη -και τούμπαλιν- αλλά αυτός που έχει την ίδια συμπεριφορά ανεξαρτήτως χώρου. Όπου "χωριό" και "πόλη" βάλε ό,τι θέλεις.

Στην πραξη, δεν λειτουργουν ολα αρμονικα, και ερχεσαι σε επαφη με διαφορους που μπορει να σε βλαψουν οποτε εκει δεν βλεπω που χωραει η ευγενεια.

Μα αν λειτουργούσαν όλα αρμονικά, δεν θα κάναμε καν αυτήν τη συζήτηση.

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς γι' αυτούς "που μπορεί να σε βλάψουν". Μιλάς για τετελεσμένη ή υποθετική βλάβη;

[Λαχουρένιος]

Αναγκαστικα σε διαφορων ειδων κοινωνικες και επαγγελματικες επαφες, ειτε με κατωτερους ειτε με ανωτερους, εισαι υποχρεωμενος να εισαι ευγενικος. Αυτο δεν ειναι θεμα υποκρισιας (παντα) αλλα κοινωνικων συμβασεων.

Την ευγενεια το θεωρω το μινιμουμ που μπορει να εχει καποιος απεναντι σου, δεν το θεωρω χαρη.

Οι κοινωνικές συμβάσεις, είναι εκ των πραγμάτων υποκριτικές -σε μικρό ή μεγάλο βαθμό- κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά μια υπαρκτή αναγκαιότητα διατήρησης μιας, έστω επιφανειακής, ηρεμίας.

Απλώς ευγενής δεν είναι αυτός που συμπεριφέρεται ευγενικά στο χωριό και ανάγωγα στην πόλη -και τούμπαλιν- αλλά αυτός που έχει την ίδια συμπεριφορά ανεξαρτήτως χώρου. Όπου "χωριό" και "πόλη" βάλε ό,τι θέλεις.

Στην πραξη, δεν λειτουργουν ολα αρμονικα, και ερχεσαι σε επαφη με διαφορους που μπορει να σε βλαψουν οποτε εκει δεν βλεπω που χωραει η ευγενεια.

Μα αν λειτουργούσαν όλα αρμονικά, δεν θα κάναμε καν αυτήν τη συζήτηση.

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς γι' αυτούς "που μπορεί να σε βλάψουν". Μιλάς για τετελεσμένη ή υποθετική βλάβη;

Δεν μπορεις να εισαι ευγενικος παντου, αλλα ουτε και χρειαζεται. Αλλιως θα μιλησεις σε ενα πελατη, αλλιως σε ενα συναδελφο, αλλιως σε εναν περαστικο κλπ. Η καθε κοινωνικη επαφη εχει διαφορετικα ορια και προσδοκιες.

Υποκριτης εισαι οταν εισαι ευγενικος εκει που δεν πρεπει ή σε παραπανω βαθμο απ'οτι πρεπει, με σκοπο να κερδισεις κατι.

Το οτι εισαι ευγενικος δε σε κανει καλο ανθρωπο απο μονο του, απλως σημαινει οτι κρατας καποια τυπικα. Αλλωστε, ο ατιμος δε θα παει να στη φερει με βρισιες στην μουρη σου.

Συμφωνω οτι οτι η αναιδεια στους κατωτερους οταν συνδιαζεται με ευγενεια στους πιο ισχυρους ειναι υποκριτικη, αλλα ειναι και θεμα συνθηκων, πχ επειδη αναγκαστικα εισαι ευγενικος με το αφεντικο σου δεν σημαινει οτι εισαι υποχρεωμενος να μιλας με το σεις και με το σας στον τσιγγανο που παει να σου φαει λεφτα.

[Freisinniger]

Μετα το '80 ηταν αναλογως το σχολειο. Αυτα που εμειναν περισσοτερο ηταν κατι μαλακιες του στυλ να σου τραβανε το αυτι, να σου φωναζουν στην μουρη (κατι πολυ τρομακτικο οταν εισαι 1 μετρο και ο αλλος ο μλκς 1,80), να γραπτες τιμωριες κλπ, αλλα το ξυλο ξυλο δεν νομιζω να ηταν διαδεδομενο.

Οσο για τους απουσιολογους, πιστευω το κανουν για να παρουν την ευθυνη απο πανω τους

ναι αλλά δεν παύει να πληγώνει το μαθητή

Γενικότερα το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα, είναι αρκετά εύθραυστο και οι μεγαλύτερες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις ήρθαν επί Γεράσιμου Αρσένη.

Κατσε καλα...

η πραγματική αλήθεια είναι

[ΓΑΛΗ]

Αλλωστε, ο ατιμος δε θα παει να στη φερει με βρισιες στην μουρη σου.

Σαφώς. Οι άτιμοι είναι συνήθως ευχάριστοι και γλυκομίλητοι τύποι.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι αγενείς είναι έντιμοι... ή "αυθεντικοί".
Η συγκεκριμένη έννοια της "αυθεντικότητας" έχει κάψει πολλά μυαλά.


Τέλος πάντων, αν και δεν διαφωνούμε, νομίζω ότι κάνουμε στροφές γύρω απ' το ίδιο θέμα.
Για μένα πάντως η ευγένεια δεν είναι συνυφασμένη με την υπερβολή αλλά τη διακριτικότητα.
Και σε κάθε περίπτωση, είναι θέμα οπτικής.

[Διάδοχος]

θυμάμαι το ξύλο των παιδιών σταμάτησε στα σχολεία κάπου το 1996 - 7, μέχρι τότε μας ξυλοφορτώνανε στα σχολεία οι δάσκαλοι

από την άλλη πλευρά, όταν τα ίδια παιδιά μεγάλωσαν στο Γυμνάσιο, απέκτησαν απίστευτες επιθετικές νοοτροπίες, βγάζοντας όλα τα κόμπλεξ πάνω στους καθηγητές, ίσως συνοδευόμενο με το ξυλοφόρτωμα από το σπίτι. Και αυτό το «απουσιολόγος», δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είναι ένας μαθητής; Γενικά αυτό που διαπίστωσα οι αργότερες γενεές που δεν μεγάλωσαν με το ξύλο του σχολείου, ανέπτυξαν αρκετές σχολικές δυνατότητες.

Μετα το '80 ηταν αναλογως το σχολειο. Αυτα που εμειναν περισσοτερο ηταν κατι μαλακιες του στυλ να σου τραβανε το αυτι, να σου φωναζουν στην μουρη (κατι πολυ τρομακτικο οταν εισαι 1 μετρο και ο αλλος ο μλκς 1,80), να γραπτες τιμωριες κλπ, αλλα το ξυλο ξυλο δεν νομιζω να ηταν διαδεδομενο.

Είναι δυνατόν χώρα που θέλει να λέγεται ευρωπαϊκή να έχει το 1980 δασκάλους που κακοποιούν σωματικά μαθητές ως εκπαιδευτική πολιτική;

Μα είναι να μην γίνει θρησκεία το πασόκ μετά;