Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ

[ΜΥΘΗΡΑ]

ιστωριον 4

ο προχριστιανικος κοινοβισμος 2

..... για να ερευνηθουν σωστα οι ριζες του κοινοβισμου θα πρεπει να ανατρεξουμε στις αρχαιες αυτες ιερες κοινοτητες τις αποκομενες απο τις στρατοκρατουμενες κοινωνιες που κυβερνιωνται καταπιεζομενες απο ισχυρους φυλαρχους, επεκτατιστες, βασιλεις , ολιγαρχες αριστοκρατες η ψευσοδημοκρατες στης συγκεντρωσης ισχυος και του εκβιασμου των πληθυσμων .. οπου συνεβαινε το δραμα της αλωσης απο τα βαρβαρικα ηθη του ανταγωνισμου, της ιδιωτευσης της και μεγαλης γαιοκτησιας, της φτωχειας και υποδουλωτικης εξαθλιωσης ενος μεγαλου μερους του πληθυσμου ..συνεχεια αυτων των απαλοτριωμενων κοινωνιων των αρχαιων ειναι οι συγχρονες κοινωνιες μας ...

.. τα κοινοβια ηταν συστηματα κοινωνικης διαβιωσης κλειστα για να πρστατευτουν απο την πραγματικοτητα της επικρατησης των βαρβαρικων φυλων μεσα στις ανθρωπινες κοινωνιες ...τα ηθη των οποιων οι κοινοτητες αυτες απεχθανοταν και κατακριναν ως ηθη απανθρωπα που σ χετιζονταν με στο σκοτος και το κακο την εκπτωση κι αποκλιση απο την θεικη μοιρα του ανθρωπου ...

..οι κοινοβιστες αυτοι ηταν κατι σαν τα <<ξωτικα>> των κοινωνιων των βαρβαροκρατουμενων που αυτος ο εξωτισμος τους ομως σημαινε την προσηλωση σε υψηλες ιερες αξιες την διαφυλαξη ακομη και μιας γραμματειακης παραδοσης μυστικης με πολυ υψηλα νοηματα φιλοσοφικα .. δηλαδη μιλα για εναν εξωτισμο με πλουσια εσωτερικοτητα ομως οπου εκει κανει ζουσε οπως δνε μπορουσε να ζησει ο απαλλοτριωμενος ανθρωπος των κατειλειμενων απο το βαρβαρικο πνευμα κοινωνιων ...

...πυθαγορειοι, ορφικοι, κυνικοι , εσσαιοι , βραχμανοι μοναχοι, ταοιστες.... στις δικες τους ιερες κοινοτητες με την πλουσια εσωτερικοτητα μπορουμε να τοποθετησουμε τις απαρχες του κοινοβιακου οραματος ....

..δυστυχως οι πληροφοριες ομως που εχουμε μεσα στις βαρβαροκρατουμενες κοινωνιες που ζουμε τις ανισορροπες με τη χασματικη ανισκοκατανομη πλουτου καιι της κοινωνικης ισχύος οπως ειναι λογικο τα στοιχεια τα ιστορικα αρχαιολογικα κια γραμματειακα ειναι σπαραγματα αρα τιποτε αλλο απο σκορπιες αναφορες .. μονο διαισθητικα καιμε την φαντασια μας μπορουμε να προσεγγισουμε το τι ακριβως ηταν η ζωη μεσα σε αυτες τις <<εξωτικες>> κοινοτητες που τα μελη τους <<ξωτικα>> τελουσαν υπο την σπουδη και το κρατος ενος ιερου αλληλεγγυου πανισχυρου εσωτερισμου και απορρεε απο μια μακρα ιερη αποκρυφιστικη παραδοση κοσμολογικη ανθρωπολγικη θεολογικη ...

[ΜΥΘΗΡΑ]

ιστωριον 5

...στον δυτικό λεγομενο κόσμο πολλα και διαφορα υπήρξαν τα κοινοβικα οραματα και κινηματα που ωστοσο οι ισχυρες κυριαρχικες κρατικες δομες τα κυνηγησαν και δε τα αφησαν να ακμασουν για τον προφανη λογο οτι εισηγαγαν κοινοχτησιακα μοντελα κοινωνικηςοργανωσης ...και ο πυρηνας μια κοινωνια κεντρικη δομη απο την οποια ξετυλιγονται ολε ςοι αλλες ειναι η σχεση- δομη που ρυθμιζει την σχεση των ανθρωπων με τους υλικους πορους ζωη τους ...τα κυριαρχα κρατη στηριζονταν στην δυναμη της ιδιοκτησια ετσι οπως αυτη προεκυπτε απο τις στρατιωτικες επελασεις κι επεκτασεις και αρπαγες του βασικου πορου που ειναι η γη κι ολων των οικονομικων πορων που συνδεονται με αυτη η αλλους ζωτικυς πορους οπως τα υδατα και ο αερας ....

..απο εποχη της Πολιτειας του Πλατωνα που δεν συνδεθηκε με κινηματα αλλα με καποιες δικες του κυριως αποπειρες εφαρμογης νεων κοινωνικων δομων
μεχρι τα συγχρονα αμεσο δημοκρατικα κινηματα δεκαδες τα κινημα που επιχειρησαν να εφαρμοσουν δαφορους τυπους αναδιανεμητικης διαχειρισης κοινωνικης στηριζομενα σε κοινωνικα οραματα και θεωρησεις οραματιστων ...

αναφερουμε ενδεικτικα και θα παρουσιασουμε τα οραματα τα μυθογραφικα ...

-της "Πολιτειας" του Πλατωνα
-της "Πολιτειας του Ηλιου" του Ιαμβουλου
-της "Πολιτείας του Ηλιου" του Καμπανελα
-της "Ουτοπιας" του Τομας Μουρ
-της "Νεας Ατλαντιδας " του Μπεηκον

...και τα κινηματα που εδραιωσαν για μεγαλα η μικρα χρονικα διαστηματα ενα ΑΛΛΟ τυπο κοινωνικης οργανωσης περα απο τον κρατουντα συστημικο..


-του Ανδρονικου στην ρωμαιοκρατουμενη Μικρα Ασια
-το Κινημα Αγροτων στην Αγγλια
-των Ζηλωτων και την Ανεξάρτητη Δημοκρατία-Κομμουνα της Θεσσαλονίκης
-των Ησυχαστών
-των Αναβαπτιστων
-τα Κινημα Χωρικων στην Γερμανία
-των Θαβωριτων



-Γαλλική Επανασταση

-την Κομμουνα της Ανδρου


-την Παρισινη Κομμουνα

-τα ρωσικα Μιρ

-την Ισπανικη Κομμουνα




....ο φοβος κι ο τρομος των επικυριαρχων του συστηματος του οικονομικου ειναι υπαρκτος και αρχαιοτατος και ειναι ακριβως ο φοβος της νομης της κυριαρχιας πανω στους πορους και βεβαια ο φοβος της νομης της εξουσιας της καταχρητσικης που ειναι τραγικα ανισα κατανεμημενη ..

* τις πληροφοριες για τα κινηματα αυτα αρχικα αντλεισαμε απο το ιστοριοδρομικα διαφωτιστικο εργο του Κ. Λαμπου <Αμεση Δημοκρατια και Αταξικη Κοινωνια> κατοπιν εγινε ενα ψαξιμο στο διαδικτυο ...

http://www.biblionet.gr/book/177465/%CE ... E%AF%CE%B1

[ΜΥΘΗΡΑ]

ιστωριον 6

...εδω μια καλη αναδρομη στα καποια γνωστα μυθιστορηματικα κοινοβικα οραματα και τα κινηματα που ενεπνευσαν καποια απο αυτα ...το χαρακτηριστικο της Πολιτειας του Ιαμβουλου ειναι η ελλειψη ιδιοκτησιας η υπαρξη αρα κοινοκτησιας ...που ειναι το βασικο χαρακτηριστικο ολων των ""ουτοπικων"" οραματων αυτο που τα διαφοροποιει απο τις υπαρχουσες κοινωνιες καθως στην διεστραμενη σχεση με τη γη και τους πορους θεμελιωνεται και η κοινωνικη ανισορροπια


http://www.geocities.ws/deladementia/CityOfTheSun.htm


Μία ουτοπιστική πολιτεία όπου για πρώτη φορά αποτυπώθηκαν έννοιες όπως αυτές της κοινοκτημοσύνης και της μη ιεραρχικής δομής ήταν η Πολιτεία του Ήλιου όπως περιγράφηκε από τον Ιάμβουλο τον 4ο αιώνα π.Χ. Το έργο του είχε μια σημαντική επιρροή στα κατοπινά χρόνια καθώς ενέπνευσε από τη μια επαναστάσεις σκλάβων κι από την άλλη, πολλούς συγγραφείς που επιδοκίμασαν με τη σειρά τους την Ουτοπία. Συγγραφείς όπως ο Καμπανέλλα του Μεσαίωνα μέχρι, εμμέσως, και ο Burroughs της γενιάς των Beat. Το γεγονός και μόνο της ύπαρξης μιας τέτοιας περιγραφής κι αν μη τι άλλο η επιρροή που άσκησε σε μέλλοντα γεγονότα κι εμπνεύσεις τη κάνει ενδιαφέρουσα ακόμη και σήμερα…


Το χρονικό του ταξιδιού προς την Πολιτεία του Ήλιου.

Ο Ιάμβουλος

Ως γιος εμπόρου και ιστορικός είχε ζήσει τον 4ο αιώνα, κατά την ακμή της Αλεξανδρινής εποχής. Το επάγγελμα που ασκούσε ο πατέρας του, τον επέτρεπε να πραγματοποιεί πολλά ταξίδια στο τότε γνωστό κόσμο που περιελάμβανε χώρες όπως την Αραβία και την Ινδική Χερσόνησο. Το έργο του "Η Πολιτεία των Νήσων του Ήλιου" συγγράφηκε μάλλον προς το τέλος τη ζωής του και είχε ήδη χαθεί από τα αρχαία ακόμη χρόνια. Διεσώθη ωστόσο ως περίληψη στο 20ο βιβλίο της "Ιστορικής Βιβλιοθήκης" του ιστορικού Διόδωρου του Σικελιώτη (1ο αιώνα π.Χ.) και ως σποραδική αναφορά στο έργο του Λουκιανού "Αληθινές Ιστορίες". Στην περίληψη του Διόδωρου, παρόλη την αταξία της περιγραφής, ήταν δυνατόν να επαναδομηθεί ως ένα βαθμό η αρχική φόρμα και το περιεχόμενο της διήγησης του Ιάμβουλου για την Πολιτεία των Νήσων του Ήλιου, δίνοντας μια γενική εικόνα ενός τρόπου ζωής διαφορετικό από τον μέχρι τότε γνωστό.



Το ταξίδι και η Πολιτεία


Κατά την περιγραφή της διασωσμένης περίληψης του Διόδωρού, ο Ιάμβουλος μαζί με κάποιον σύντροφο του ταξιδεύοντας προς Αραβία πιάστηκαν αιχμάλωτοι από μια νησιώτικη φυλή Αβησσυνών-σημερινοί Αιθίοπες- οι οποίοι αφού τους κράτησαν για λίγο καιρό τους έβαλαν κατόπιν σε κάποιο μικρό πλοιάριο με αρκετά τρόφιμα για μερικούς μήνες και τους πρόσταξαν ν' ανοιχτούνε στο πέλαγος, με κατεύθυνση συνεχώς προς τον Νότο. Εκεί, κατά τα λεγόμενα τους θα συναντούσαν ένα νησί όπου θα μπορούσαν να ζήσουν, και μάλιστα ευτυχισμένοι.

Πράγματι, μετά από 4 μήνες ταξιδιού στον Ωκεανό συνάντησαν ένα σύμπλεγμα 7 μεγάλων νήσων με ήπιο κλίμα και πλούσια φύση. Η περιγραφή δίνει με γλαφυρό τρόπο την εικόνα των κατοίκων των νησιών αυτών οι οποίοι ήτανε μια ξεχωριστή φυλή ανθρώπων που δεν έμοιαζαν με καμία άλλη γνωστή. Ήτανε όλοι τους πανύψηλοι, με ύψος κοντά στα 3 μέτρα, άτριχοι, με πολύ εύκαμπτο σώμα, λόγω ότι διέθεταν οστά μαλάκά σαν νεύρα. Είχανε τεράστια, μυϊκή δύναμη, με οξύτατη ακοή, δεν αρρώσταιναν ποτέ τους ενώ η γλώσσα τους ήταν δίπτυχη και τους επέτρεπε να μιλάνε με δυο άτομα συγχρόνως.

Το πιο ενδιαφέρον ωστόσο σημείο είναι, μάλλον εκεί όπου περιγράφεται η κοινωνία των Ηλιουπολιτών. Σύμφωνα με τη περιγραφή λοιπόν, το σύστημα τους δεν είχε γνώση των εννοιών πόλεμος και δουλεία, γι' αυτό και δεν υπήρχε ούτε στρατός ούτε κάστρα καθώς επίσης η εσωτερική εγκληματικότητα ήταν μηδενική. Η γη και τα μέσα παραγωγής-όπως και οι γυναίκες με τα παιδιά-ανήκαν σε όλους, υπό ένα σύστημα κοινοκτημοσύνης. Οι ενήλικοι πολίτες υποχρεούνταν σε εργασία μόνο όταν υπήρχε ανάγκη, ενώ για να μην καταπονούνται από αυτή, εναλλάσσονταν κυκλικά σε διάφορες ειδικεύσεις, αποκλείοντας έτσι τον καταμερισμό της εργασίας. Το ίδιο ίσχυε και για τα δημόσια αξιώματα στο οποίο εναλλάσσονταν το ίδιο κυκλικά και από τα οποία απαλλάσσονταν μόνο οι γέροι.

Οι κάτοικοι καθεμιάς από Νήσους του Ήλιου ήταν οργανωμένοι σε φυλές 400 ατόμων οι οποίες ονομάζονταν Συστήματα. Επικεφαλής καθεμίας φυλής ήταν ο γεροντότερος ο οποίος ωστόσο δεν είχε ούτε περισσότερα αξιώματα ούτε κάποια εξουσία, αλλά περιορίζονταν μονάχα στο να έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα. Επίσης υπήρχαν κάποιοι εθιμοτυπικοί κανόνες και νόμοι οι οποίοι ακολουθούνταν, ήταν ωστόσο άγραφοι και το σπάσιμο τους δεν επέφερε τιμωρία. Ένας από αυτούς απαιτούσε ότι τα άρρωστα και πνευματικά καθυστερημένα νεογέννητα θα πρέπει να θανατώνονται, κατ' ομοιότητα προς το σύστημα της Σπαρτιάτικης Πολιτείας.

Το περισσότερο από το χρόνο τους οι Ηλιοπολίτες τον περνούσαν με διάφορες πνευματικές ενασχολήσεις και ψυχαγωγία. Επειδή η διάρκεια ζωής ήταν πολύ μεγάλη κατόπιν της παρόδου 150 χρόνων βίου φεύγανε εκούσια από τη ζωή ξαπλώνοντας σ' ένα στρώμα από αρωματικά και θανατηφόρα φυτά όποτε αποκοιμιότανε και πεθαίνανε.

Σύμφωνα πάντα με τη διήγηση ο Ιάμβουλος έμειναν μαζί με το σύντροφο του για 7 χρόνια στη Πολιτεία των Νήσων του Ήλιου χωρίς όμως να μπορέσουν να λησμονήσουν τις παλιές τους συνήθειες και να προσαρμοστούν στον εκεί τρόπο ζωής. Γι' αυτό το λόγο οι Ηλιοπολίτες τελικά τους έδιωξαν, όπως ακριβώς είχαν κάνει και οι Αβησσυνοί, θαλασσοδάρθηκαν για 4 μήνες, όποτε και χάθηκε ο σύντροφος του Ιάμβουλου και κατέληξε τελικά μόνος στις ακτές της Ινδίας απ' όπου έφτασε τελικά στην Ελλάδα.

Από τη μελέτη, τώρα της περίληψης της περιγραφής του ταξιδιού του Ιάμβουλου φαίνεται καθαρά η επιρροή που έχει δεχθεί από τα θέματα και παραστάσεις που συχνά συναντούνται στις Ελληνικές Ουτοπικές περιγραφές παράξενων ταξιδιών, κι αυτό όσον αφορά τουλάχιστο τη περιγραφή της περιπλάνησης, των χωρών και των κατοίκων τους που συναντά. Ο νεωτερισμός ωστόσο στη διήγηση του είναι το πολιτικό σύστημα που περιγράφει το οποίο αν και από τη μία είναι καθαρά γραμμένο "από" και "προς" την πολιτεία μέσα στην οποία βρισκότανε, από την άλλη διαθέτει καινοτομίες οι οποίες μάλλον οφείλονταν σε πολιτικά συστήματα τα οποία ίσως είχε συναντήσει ή πιθανότερα έπλασε, έχοντας υπόψιν πηγές διάφορων Ινδικών ταξιδιωτικών περιγραφών. Ο Ιάμβουλος είδε μια κοινωνία ελεύθερη, χωρίς ιδιοκτησία και εξουσία. Είδε ακόμη την ανικανότητα προσαρμογής και την ευθυγράμμιση στη λογική ενός ελευθεριακού καθεστώτος, ξένο προς αυτό μέσα στο οποίο ο ίδιος είχε διαπαιδαγωγηθεί Το έργο του ήταν μόνο μια εξωτική περιγραφή ενός φανταστικού τόπου χωρίς άμεσες πολιτικές επιδιώξεις. Αποτέλεσε ωστόσο κατόπιν-με κάπως παράδοξο τρόπο-την πηγή έμπνευσης για μια επανάσταση των σκλάβων στην αρχαιότητα, από τη μία, και για μια αλυσιδωτή άνθηση της Ουτοπικής λογοτεχνίας από την άλλη, κυρίως του Μεσαίωνα, όπου ελευθεριακές πολιτείες περιγράφθηκαν σε παρόμοιο μοτίβο.

[ΜΥΘΗΡΑ]

ιστωριον 7


....μια αρχαια επανασταση των δουλων εμπνεεται και κινειται στα προτυπα της μυθιστοριογραφικης ουτοπίας τους Ιαμβουλου ..



Η Νέα Πολιτεία του Ήλιου. Η Πολιτεία των σκλάβων της Μ. Ασίας



Μια από τις δυο μεγάλες εξεγέρσεις των σκλάβων στην αρχαιότητα ήτανε- μαζί με αυτή του Σπάρτακου- η εξέγερση των σκλάβων στο βασίλειο του Περγάμου της Μικρά Ασίας, το 133-128 π.Χ. Πρωταίτιος της επανάστασης ήτανε ο Αριστόνικος, γιος σκλάβας και νόθο του βασιλιά της Περγάμου, Άτταλο Β'. Μετά το θάνατο του τελευταίου κι αφού οι λοιποί ευγενείς του βασιλείου προσπαθούσαν να σφετεριστούν το θρόνο, ο Αριστόνικος-ο οποίος είχε μεγαλώσει και μορφωθεί μακριά από την βασιλική αυλή και σε κάποια απομακρυσμένη επαρχία-διεκδίκησε την ηγεσία, εκμεταλλευόμενος την καταγωγή του, ζητώντας την υποστήριξη και καλώντας σε συναγερμό όλους αυτούς μέσα στο περιβάλλον των οποίων είχε μεγαλώσει. Δούλοι, δουλοπάροικοι, ακτήμονες αγρότες κι ελεύθεροι τεχνίτες κλήθηκαν να επαναστατήσουν κατά το κράτος των πλουσίων και να εγκαθιδρύσουν μια νέα κοινοκτημονική πολιτεία τη οποία ο Αριστόνικος-προφανέστατα επηρεασμένος από τις διηγήσεις του Ιάμβουλου-ονόμασε Νέα Πολιτεία του Ήλιου. Θα ήταν μια πολιτεία που θα επιδίωκε να λειτουργήσει χωρίς αφέντες και δούλους, πλούσιους και φτωχούς υπό ένα καθεστώς πλήρους ισότητας κι ελευθερίας. Ο στωικός φιλόσοφος Βλόσσιος, από τη Κύμη τη Κάτω Ιταλίας ακολούθησε επίσης την εξέγερση, έχοντας πρότινος δραπετεύσει από τις φυλακές της Ρώμης. Το κάλεσμα της εξέγερσης βρήκε έτσι ευρεία απήχηση σε ολόκληρη τη Μ. Ασία κάνοντας ξεκίνημα από τη πόλη της Μυσίας και εξαπλώνοντας κατόπιν την επανάσταση σχεδόν σε όλες τις άλλες εγγύτατες πόλεις κάτι που ο Πλούταρχος κατέγραψε με μια φράση: "Ο Αριστόνικος έσπειρε ολάκερη την Ασία με πολέμους κι επαναστάσεις".

Αν και η ανταπόκριση της εξέγερσης ήταν τεράστια η επανάσταση τελικά απότυχε πριν προλάβει να παγιωθεί. Αυτό οφείλονταν στο ότι οι ολιγαρχικοί και οι άρχοντες της περιοχής προτίμησαν να ζητήσουν τη βοήθεια της Ρώμης, παρόλο που το αντίτιμο της κίνησης αυτής θα ήταν το Βασίλειο της Περγάμου να υποδουλωθεί και να γίνει επαρχία της Ρώμης. Η καταστολή της επανάστασης επιτεύχθηκε έπειτα σκληρών μαχών από το 130 ως το 128, όποτε καταλύθηκε και το τελευταίο προπύργιο των δούλων επαναστατών. Ο Αριστόνικος τελικά θανατώθηκε παραδειγματικά ενώ ο φιλόσοφος Βλόσσιος προτίμησε ν' αυτοκτονήσει για ν' αποφύγει τη τιμωρία

Από την περίοδο της Ελληνικής αρχαιότητας μέχρι και τον Μεσαίωνα δεν συναντάται άλλη αξιόλογη εξέγερση που να τείνει προς την εγκαθίδρυση ενός ελευθεριακού Ουτοπικού καθεστώτος με την εξαίρεση των Ουτοπιστικών αιρέσεων των Αναβαπτιστών και των Αντινομιστών που εμφανίστηκαν στον 16ο και τον 17 αιώνα αντιστοίχως, χωρίς ωστόσο να έχουν κάποιο δεσμό με το έργο του Ιάμβουλου.



...τρεις μεσαιωνικες ουτοπιες μυθιστορηματικου τυπου προσπαθουν να σκιαγραφησουν την ιδανικη πολιτεια και κοινωνια απομιμουμενες και τις Πλατωνικες αφηγησεις περι Ατλαντιδας..
"Πολιτεία του Ηλιου" του Καμπανελα
"Ουτοπια" του Τομας Μουρ
"Νεα Ατλαντιδα " του Μπεηκον

Η Πολιτεία του Ήλιου και η Ουτοπική φιλολογία του Μεσαίωνα



Η επόμενη φορά που συναντούμε την Πολιτεία του Ήλιου μετά την επανάσταση των σκλάβων είναι στα συγγράμματα ενός Ιταλού μοναχού και φιλόσοφου του Μεσαίωνα, τον Tommaso Campanella (1568-1639). Γεννημένος στη πόλη Στίλο στη Καλαβρία της Κάτω Ιταλίας, είχε από νεαρή ηλικία καταταγεί στο τάγμα των Δομινικανών μοναχών και ακολούθησε τους οπαδούς της Πλατωνικής φιλοσοφίας. Ως διανοητής κατατάχτηκε στους Ουτοπιστές πολιτειολόγους καθώς-κατά μίμηση του Πλάτωνα, δανειζόμενος προφανώς διάφορα στοιχεία και τον τίτλο της ιστορία του Ιάμβουλου και επηρεασμένος από άλλος σύγχρονούς του όπως τον Thomas More που είχε συγγράψει την "Ουτοπία", μια εμπνευσμένη κριτική για τη κοινωνία όπου ζούσε-περιγράφει κι αυτός στο σύγγραμμα του την "Ηλιακή πολιτεία", μια φανταστική πολιτεία που θ[/b[b]]α μπορούσε να χρησιμέψει ως πρότυπο για τη οργάνωση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Το έργο γράφηκε το 1602 στην πρώτη Ιταλική έκδοση λίγο μετά της καταδίκης του Campanella σε φυλάκιση πολλών ετών με της κατηγορία της αίρεσης και της ανταρσίας, ενώ τελικά εκδόθηκε και στη Λατινική το 1613.

Η περιγραφή της πολιτείας που είχε οραματιστεί με τη σειρά του, ξεδιπλώνεται μέσα από ένα ποιητικό διάλογο με κάποιον Γενοβέζο ναυτικό ο οποίος υποτίθεται πως είχε συναντήσει τη Πολιτεία του Ήλιου στο νησί Ταπροβάνη-τη σημερινή Κεϋλάνη ή Σρι Λάνκα. Στη γενικότερη δομή της η περιγραφή δεν είναι παρά μια παραλλαγή της ιστορίας του Ιάμβουλου. Υπάρχει μια πόλη η οποία είναι διαιρεμένη σε 7 δακτυλίους καθένας με ονόματα από τους 7, τότε, γνωστούς πλανήτες. Υπάρχει μια εξελιγμένη αστική δομή με ναούς και πολεμικές κατασκευές ενώ η κοινωνική οργάνωση, αν και μικρή σχέση έχει με αυτή του Ιάμβουλου, ακολουθεί ένα συμβολικό τρόπο ιεραρχίας όπου ο κύριος άρχοντας καλείται "Μεταφυσικόν" ενώ υπάρχουν και 3 διευθύνουσες πριγκίπισσες ίσων αρμοδιοτήτων με τα ονόματα Σοφία, Αγάπη και Δύναμη.

Η Ουτοπία που περιέγραψε ο Campanella θεωρήθηκε από τις σημαντικές της εποχής του. Προσπάθησε να προσφέρει μιαν άλλη οπτική της κοινωνικής διαχείρισης, στηριζόμενη περισσότερο στην φιλοσοφία και τη θρησκεία, χωρίς ωστόσο να έχει αποταχθεί από τον παραδοσιακό τρόπο δόμησης μιας κοινωνίας με τον τρόπο που συναντάται στο έργο του Ιάμβουλου.

Το 1627, μερικά χρόνια μετά την έκδοση του έργου του Campanella, δημοσιεύεται μιαν άλλη σημαντική Ουτοπία του Μεσαίωνα, η "Νέα Ατλαντίς", ένα χρόνο κατόπιν του θανάτου του συγγραφέα της, του Francis Bacon, Άγγλου φιλόσοφου και λογοτέχνη. Το έργο αυτό του Bacon συγγράφηκε μάλλον γύρω στα 1623 και κατά πολλούς είχε δεχθεί επιρροή-περισσότερο στη σύλληψη του και λιγότερο στο περιεχόμενο-από τη Πολιτεία του Ήλιου του Campanella και την "Ουτοπία" του T. More.

Το μοτίβο στο οποίο κινείται η εξιστόρηση του Bacon είναι παρόμοιο με αυτό της Πολιτείας του Ήλιου. Ο ήρωας της διήγησης περιγράφει πως μετά από περιπλάνηση στις Νότιες Θάλασσες συναντά με τους συντρόφους του μια νησιώτικη πολιτεία, την Μπενσαλέμ. Η κοινωνία της πολιτείας αυτής αν και στις γενικότερες δομές της μοιάζει με τις υπόλοιπες γνωστές, με ύπαρξη οργανωμένης Χριστιανικής θρησκείας, ιεραρχίας κτλ, η κεντρική κινητήριο της δύναμη ωστόσο είναι το Σπίτι του Σολόμωντα, ένα πνευματικό κέντρο-πανεπιστήμιο όπου χρησιμοποιείται η επιστήμη, στη πρακτική της μορφή, ως άξονας διακυβέρνησης και μέσο καλυτέρευσης της κοινωνίας και της ζωής των πολιτών. Στη κοινωνία της Μπενσαλέμ η μεταφυσικές έγνοιες έχουν δευτερεύοντα ρόλο, παρόλο του θρησκευτικού χαρακτήρα από τον οποίο χαρακτηρίζεται η δομή της, ενώ αφήνεται καθαρά να εννοηθεί το πώς η επιστημονική πρόοδο είναι αυτή που θα οριοθετήσει το πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να κινηθεί η ανθρωπότητα για την καλυτέρευση της.

Το έργο του Bacon έχει χαρακτηριστεί σχεδόν προφητικό από πολλούς για τον τρόπο με τον οποίο φαντάστηκε πως τελικά η υλιστική επιστήμη-το σύγχρονο ερευνητικό πανεπιστήμιο-και η χειραγώγηση της φύσεως για συμφέρον του ανθρώπου θα ήταν αυτή που θα ορίσει τον τρόπο δόμησης μιας σύγχρονης κοινωνίας, αποταγμένη στην ουσία από οτιδήποτε περισσότερο ιδεατό και λιγότερο πρακτικό. Παρόλο λοιπόν την ανοιχτόμυαλη και εμπνευσμένη προσέγγιση την οποία επιχειρεί να κάνει ο Bacon, για το πώς θα έπρεπε να είναι μια κοινωνία, δεν μπορεί να συγκριθεί με την πριμιτιβιστική "Πολιτεία του Ήλιου" που περιγράφει ο Ιάμβουλος-καθρέφτης ίσως του καιρού στον όποίο συνέγραψε και διαμετρικά αντίθετη με τη κοινωνία της "προόδου" που αντιπροσωπεύει η "Νέα Ατλαντίς", η θετικιστική ουτοπία που μάλλον κέρδισε και το στοίχημα με το μέλλον.

http://www.geocities.ws/deladementia/CityOfTheSun.htm

[ΜΥΘΗΡΑ]

ΙΣΤΩΡΙΟΝ 1

Ο ΚΟΙΝΟΒΙΣΜΟΣ- ΚΟΙΝΟΧΤΗΣΙΑΚΟ ΟΡΑΜΑ ΕΝΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΟΡΑΜΑ

...Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΝΕΞΙΧΙΑΣΤΗ ΚΑΘΩΣ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΗΣ ΧΝΑΡΙΑ ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΕΧΕΙ ΣΒΥΣΕΙ Η ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ .. ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΘΕΜΕΛΙΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΩΤΙΚΕΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΙΑΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑΣ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΜΑΣ .....

....ο κοινοβισμος ειναι ο τροπο οργανωσης των αθρωπινων κοινωνιων που θεμελιωνεται στην κοινη κτηση οχι στην ιδιο-κτησια την ατομικη ...ειναι ο αντιποδας του επικυριαρχου συστηματος της ανισοκατανομης ενα αντιποδας που απο την αρχαιοτηα εχει βαλει της θεωρητικες βασεις του παρα το γεγονος οταν τα συγγραμματα θεμελιωσης και τα κινηματα και τα εγχειρηματα τα κοινοκτησιακα και εχουν ως ιστορικα δεδομενα κατασπαραχτει η επισκιαστει και αποσιωπηθει απο το επικυριαρχο συστημα ..

...δεν ειναι ουτε οι ουτοπιστες, αναρχοσοσιαλιστες του 18ου και 19ου αιωνα που γαλουχηθηκαν απο ιδεες που γεννηθηκαν μεσα στους κολπους των διανοουμενιστικων τασεων που οι ιστορικοι οι συστημικοι ονομαζουν Ευρωπαικο Διαφωτισμο,, ουτε βεβαιως οι μαρξιστες και οι λενινιστες του 19ου και του 20ου αιωνα αυτοι που θεμελιωσαν το οραμα της κοινοκτησιακης κοινοβιακης κοινωνιας δικαιου ...

...ειδικα των τελευταιων των μαρξολενινιστων οι ιδεες ηταν αυτες οι εντελως αφιλοσοφητες που αληθωρισαν εντελως στο θεμα το τελολογικο κι οντολογικο της κοινωνιας που αρμοζει να ζει ο ανθρωπος ...αληθωρισαν γιατι δεν ειχαν φιλοσοφικα θεμελια,, παρα το γεγονο οτι προβληθηκαν ως οι επιστημονικες θεωριες της επαναστασης και της ανακαλυψης των ιστορικων επαναστατικων απαρεγκλιτων νομων ...στην πραγματικοτητα ηταν φτερα στους ανεμους των κοινωνικων κρισεων ....φτερα ομως που βολεψαν μια καλη το Συστημα και δημιουγησαν το ανεκτο αντιστημικο ιδεολογικο κια κινηματικο πλαισιο που σε αυτο στηριζεται σημερα η Παγκοσμια Αριστερα λειτουργωντας ως η ανορθοδοξη συστημικη πλευρα ουσιαστικα θαβωντας το παναρχαιο κοινοκτησιακο οραμα και ελεγχοντας το απο τα μεσα ....

...θελω να πω οτι τελικα η μαρξολενινιστικη θεωρηση κι οι παραφυαδες της οι θεωρητικες ηταν απλα το διδυμο αδερφι των καπιταλιστικων θεωρησεων ...οι ελεγχομενος εχθρος που διαλεξε το Συστημα το ιδιο για να του αντιπαρατταχθει ουσιαστικα χωρις να επιδωκει το ποθητο για την κοινωνικη απλευθερωση που ειναι η αναδιανομη της εξουσιας ...

σχολιο 7

...θα προωθησουμε κι αυτο το θεμα το εγκατελειμενο πολυ καιρο παραλληλα με το θεμα <ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ >

[ΜΥΘΗΡΑ]

ιστώριον 8

η ""Ουτοπια""του Τομας Μουρ

....συνεχίζουμε το νημα αυτο το αφιερωμενο στην ιστορια του κοινοβιακου οραματος που ουσιαστικα ειναι η ιστορια της ιδανικης πολης- πολιτειας - κοινωνιας της κοινωνια οπου ολοι ζουν αρμονικα ευτυχισμενοι χωρις φτωχεια, πολεμους, εγκληματικοτητα ...τα οραματα αυτα εκφραστηκαν μυθιστορηματικα κι ειχαν συχνα ως κεντρικο αξονα αναπτυξης τους την αυτοδιαχειριση και την κοινοχτημοσυνη τα μεγαλα ζητουμενα της κοινωνικης αρμονιας - ισορροπίας ... τα ζητουμενα αυτα δυστυχως ακομη και στην εποχη μας βρισκονται υποδιωγμο απο ενα συστημα καταχρηστικης εξουσιας που εκβιαζει τον οικο μας και τις κοινωνιες τις οποιες σερνει ταλαιπωρωντας τες απο την μια κριση στην αλλη ...

... εδω ενα εκτενες αφιερωμα απο τον ιστοτοπο της Αυγης ...με αφορμη τα 500χρονια απο τη εκδοση της <Ουτοπιας>του Τομας Μουρ...

...παραθετουμε ενα αποσπασμα απο το αρθρο αυτο .. που κανει αναφορα σε διαφορα μυθιστορηματα σημαντικα για την ιστορια του οραματος της ιδανικής κοινωνιας ...

.....

....Το 1515 ο Μορ, σε διπλωματική του αποστολή στη Φλάνδρα, είχε πράγματι επισκεφθεί την Αμβέρσα και είχε συναντηθεί με τον γενικό γραμματέα της πόλης και φίλο του Πέτερ Γκίλς, τον Αιγίδιο του κειμένου. Από την άλλη μεριά, οι ελληνομαθείς λόγιοι της εποχής του, για τους οποίους προοριζόταν κυρίως το πόνημά του, δεν θα δυσκολεύονταν να ερμηνεύσουν το επώνυμο του Ραφαήλ ως εκείνου που διανέμει ανοησίες (ύθλη δαίει), την ονομασία Ουτοπία που είχε το άγνωστο νησί ως ανύπαρκτη χώρα και, συνακόλουθα, το όλο αφήγημα ως φανταστικό. Το βέβαιο είναι πως το βιβλίο γνώρισε εξαρχής μεγάλη επιτυχία. Μέχρι τα μέσα του 16ου αιώνα επανεκδόθηκε δέκα φορές στα λατινικά και κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά και στα ολλανδικά. Χάρη σε αυτό, αργότερα το ουσιαστικό «ουτοπία» και το επίθετο «ουτοπικός» καθιερώθηκαν στις ευρωπαϊκές γλώσσες ως χαρακτηρισμοί κάθε σχεδίου που δεν έχει πιθανότητες να πραγματοποιηθεί. Προπάντων όμως στάθηκε το πρότυπο για πολυάριθμη σειρά ανάλογων συγγραμμάτων που εμφανίστηκαν έκτοτε ως περιγραφές φανταστικών αλλά σοφά οργανωμένων κοινωνιών, με γνωστότερα ανάμεσά τους

την Πολιτεία του Ήλιου του Τομμάζο Καμπανέλλα (1623),
τη Νέα Ατλαντίδα του Φράνσις Μπέικον (1627),
το Έτος δύο χιλιάδες τετρακόσια σαράντα του Σεμπαστιέν Μερσιέ (1772),
το Ταξίδι στην Ικαρία του Ετιέν Καμπέ (1840),
το Κοιτάζοντας πίσω του Έντουαρντ Μπέλλαμυ (1888),
το Νέα από το πουθενά του Ουίλλιαμ Μόρρις (1890),
τη Μοντέρνα Ουτοπία του Χ.Τζ. Ουέλς (1905) και
το Ουώλντεν Δύο του Μπ.Φ. Σκίννερ (1948).

Ουτοπικά θεωρήθηκαν εξάλλου και τα σοσιαλιστικά συστήματα που προδιέγραψαν ο Σαιν-Σιμόν, ο Φουριέ και ο Όουεν τις πρώτες δεκαετίες τού 19ου αιώνα.
...............................................

ολοκληρο το αρθρο αφιερωμα εδω ...

http://www.avgi.gr/article/10808/779065 ... -tomas-mor

[nemo]

η επελαση της μυθηρας συνεχιζεται - τα κεκεδια κρυφτηκαν στις σπηλιές τους περιμενοντας να καταλαγιάσει
ο θυμός της και να δουμε τι βρωμικα μεσα θα χρησιμοποιησουν για να ανακοψουν την πορεια της ...

[Spark]

ουτοπική κοινότητα με αυτάρκεια έχω φανταστεί και μάλιστα έχω σχεδιάσει μια ολόκληρη πόλη με λειτουργικό σύστημα, είναι όμως ένα φανταστικό πρόγραμμα σε η/υ.
ας δούμε τι είναι πραγματικότητα και πλησιάζει το κοινοβιακό όραμα.

"Αείφαρον" η Οικο-Κοινότητα της Αρχαίας Νεμέας.
Ο φακός της βιντεοκάμερας έχει, ίσως, τη δυνατότητα να δείξει το μέγεθος του επιτεύγματος (βλέπε παρακάτω βιντεο). Ενεργειακή αυτονομία είναι βασικό στοιχείο για την λειτουργία της Οικο-Κοινότητας.
Φωτοβολταϊκά στοιχεία συνολικής ισχύος 33 KW έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίζουν την ενεργειακή αυτάρκεια της Κοινότητας, τόσο για τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της σε ηλεκτρικό ρεύμα, για τον φωτισμό και τη λειτουργία όλων των ηλεκτρικών συσκευών, για την άντληση του νερού από την γεώτρηση, αλλά και για την παραγωγή βιοκαυσίμου από φρούτα!
Μια ομάδα χαμογελαστών ανθρώπων ζουν μέσα στη Φύση, χωρίς τηλεόραση, χωρίς τσιγάρο, χωρίς τις σύγχρονες ανέσεις και τους τρόπους διασκέδασης που προσφέρουν οι μεγαλουπόλεις. Καλλιεργούν τη γη και γεύονται τους καρπούς της. Έχουν μετατρέψει ένα βουνό, στο οποίο δεν υπήρχαν παρά πουρνάρια και θυμάρια, σε Κήπο της Εδέμ φυτεύοντας πάσης φύσεως δένδρα και λουλούδια! Εκτρέφουν ζώα, παρασκευάζουν βάμματα και ανθοϊάματα από τα βότανα και τους καρπούς της Φύσης του βουνού που τους φιλοξενεί, για τη θεραπεία και την πρόληψη ασθενειών. Έχουν δημιουργήσει το δικό τους μουσικό σχήμα και, κυρίως, εκπαιδεύονται στην εκμάθηση του εαυτού τους και στην αρμονική συνύπαρξή τους με τους ανθρώπους και τη Φύση μέσω της ανάπτυξης των θετικών στοιχείων του χαρακτήρα τους.

https://www.ribandsea.com/face/4096-o-mixalis-kalogerakis-kai-to-aeifaron-kanoun-ti-diki-tous-energeiaki-kai-koinoniki-epanastasi-stin-arxaia-nemea.html

[nemo]

εγω επειδη εχω διαβασει την ιστορια γνωριζω καλα τι παθαινουν τα καλα και ευγενικα παιδια της φυσης
αλλα οπωσδήποτε το θελω σαν μια επιλογη ζωης για οσο διαστημα το θελησει κανεις

[Spark]

εγω επειδη εχω διαβασει την ιστορια γνωριζω καλα τι παθαινουν τα καλα και ευγενικα παιδια της φυσης
αλλα οπωσδήποτε το θελω σαν μια επιλογη ζωης για οσο διαστημα το θελησει κανεις

για πες τι παθαίνουν;
πουλάνε τα προϊόντα τους στην εγχώρια και διεθνή αγορά και έχουν οικονομικούς πόρους.
μήπως έχουν πλούσιους γονείς και βρήκαν περιουσία για να μπορούν να κάνουν την ζωή που θέλουν;