Ραν ταν πλαν έγραψε:Ο εγκληματίας χαρακτηρίζεται από ένα σύνολο γνωστικών και συναισθηματικών ελλείψεων,
που τον καθιστούν ''ανάπηρο'' στο να καταφέρνει να επιλύει αφηρημένα ζητήματα, να προβλέπει, να εναρμονίζει την πράξη με τη σκέψη και να ζει ειρηνικά με τον εαυτό του ή τους άλλους.
Έχουν οικογενειακή προέλευση, λόγω κενών στη διαπαιδαγώγηση, αυτές οι ελλείψεις; Έχουν.
Σίγουρα έχουν κάποιο ψυχιατρικό υπόβαθρο όλα αυτά τα εγκλήματα και ειδικά όταν πρόκειται για ανθρωποκτονίες.
Αλλά τα εγκλήματα δεν μόνο κατά ζωής.
Υπάρχουν και οικονομικά εγκλήματα, ληστείες, απάτες, βιασμοί, παιδεραστία, απαγωγές ,εκβιασμοί και τέλος πάντων μια ευρεία γκάμα του ποινικού κώδικα.
Εντάξει εμείς φαντάζομαι μιλάμε για εγκλήματα σε επίπεδο κακουργημάτων.
Όχι πλημμελήματος.
Αλλά και πάλι κάποιοι άνθρωποι ακόμα και το πλημμέλημα το έχουν στο τσεπάκι.
Μπορεί η "τιμωρία" να είναι ελαφρύτερη αλλά δεν παύει να είναι παραβίαση του νόμου.
Όσο ειρηνικά και να ζεις με τον εαυτό σου και με τους άλλους πάντως πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σου φοβάσαι ότι κάποια στιγμή το έγκλημα θα αποκαλυφθεί.
Μόνο αν είσαι σχιζοφρενής και δεν έχεις επίγνωση των πράξεων σου, δε βλέπεις και τις συνέπειες.
Δηλαδή και μόνο αυτό θα έπρεπε να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα και ευτυχώς που υπάρχει ο ποινικός κώδικας, γιατί πιστεύω ότι άνετα κάποιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να προβούν σε ποινικά κολάσιμες πράξεις.
Ακόμα και για μια θέση πάρκινγκ.
Αυτό που με προβλημάτισε στην υπόθεση με το βιτριόλι, για παράδειγμα, είναι ότι η φερόμενη δράστρια πρέπει να είχε μελετήσει ακόμα και το πλάνο της ποινής της. Εικασία κάνω τώρα έτσι;
Θα έκατσε να δει για το συγκεκριμένο έγκλημα πόσα χρόνια τρώει, υπολόγισε και τα μεροκάματα που πιάνουν διπλές μέρες έκτισης της ποινής στη φυλακή, έκατσε κάτω τα υπολόγισε όλα και σου λέει "αξίζει" να κάνω αυτό το έγκλημα και να εκδικηθώ έτσι την άλλη.
Δηλαδή έκατσε και οργάνωσε ένα έγκλημα από την αρχή έως το τέλος.
Αυτή την εντύπωση μου έδωσε. Ότι μπήκε προετοιμασμένη στη φυλακή.
Με το που μπήκε ζήτησε να πιάσει δουλειά. Σαν να το είχε ψάξει. Ότι αν εργάζεσαι στη φυλακή, πιάνουν διπλές οι μέρες.
Δεν το θεωρώ απίθανο.
Τέλος πάντων, δεν είναι το θέμα μας η υπόθεση με το βιτριόλι αποκλειστικά απλά το ανέφερα ως ένα παράδειγμα για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας εγκληματίας και υποτίθεται "άπειρος". Μια γυναίκα της διπλανής πόρτας.
Ή δεν είναι μόνο οι ανθρωποκτονίες ρε παιδιά.
Πχ πάει ο άλλος και κάνει υπεξαίρεση κάτι τεράστια χρηματικά ποσά.
Είναι δυνατόν να μην αποκαλυφθεί αυτό το έγκλημα; Πώς μπορείς να "καλύψεις" τέτοια μεγάλα ποσά;