Προέλλην έγραψε:Ο Όργι στα 40-φεύγα, με δύο παιδιά, όντας βολεμένος ΔΥ Μηχανικός απ ότι καταλαβαίνω, έδωσε κατατακτήριες, μπήκε, τελείωσε ΑΕΙ πτυχίο και μεταπτυχιακό οικονομικά σαν αέρας, και δραπέτευσε Σουηδία για καλύτερη ποιότητα ζωής
Ήταν ήρωας που το κατάφερε αλλά δεν θα κακολογούσα κάποιον άλλο σε αυτήν την ηλικία και οικογενειακή κατάσταση που δε θα μπορούσε να ανταπεξέλθει. Είναι άθλος.
Ο Άντμιν τελείωσε ΕΜΠ, μία απο τις καλύτερες σχολές στην Ελλάδα, σε ειδικότητα που έχει άπλετες θέσεις εργασίας η χώρα (συνήθως κακοπληρωμένες όμως και με ατελείωτες υπερωρίες, σε σχέση με το εξωτερικό), και μπήκε με κατατακτήριες σε τελείως διαφορετική σχολή, πιθανολογώ εκεί γύρω στα 30. Θα στοιχημάτιζα, ότι το πρώτο του πτυχίο τον κάνει καλύτερο δικηγόρο απο κάποιον που μπήκε στη Νομική στα 18 ή στα 20 και δεν έχει φυσικοχημικομαθηματικό υπόβαθρο και τις σχετικές εμπειρίες ζωής.
Adminović έγραψε:Ισχύει.
Ο τρόπος που προσεγγίζω εγώ ένα νομικό πρόβλημα διαφέρει από τον τρόπο που θα το προσεγγίσει ένας που όλη του τη ζωή ήταν στα θεωρητικά μαθήματα.
Ο μαθηματικός τρόπος σκέψης βοηθάει πολύ σε κάποια μαθήματα, όπως πχ του ποινικού. Παλιότερα είχα ακούσει σε συνέντευξη τον Κούγια που έλεγε ότι μικρός του άρεσαν και ήταν καλός στα μαθηματικά και ήθελε να σπουδάσει κάτι σχετικό με θετικές επιστήμες, αλλά τελικά (δεν θυμάμαι για ποιο λόγο) αποφάσισε να δώσει για τη Νομική.
Οι θετικές επιστήμες σε μαθαίνουν να έχεις αναλυτικό μυαλό και να δίνεις συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα. Το αρνητικό είναι ότι οι θετικοί τείνουν να έχουν πιο στενό focus και να έχουν πιο ''αυτιστική'' σκέψη γιατί δεν βλέπουν εύκολα έξω από το αντικείμενο τους . Οι θεωρητικοί είναι το ανάποδο, έχουν μια πιο ευρεία οπτική και παιδεία αλλά έχουν την τάση να αερολογούν και να μην μπορούν να δώσουν απαντήσεις σε πρακτικά ζητήματα. Κάποιος που έχει γνώσεις και από τα θετικά και από τα θεωρητικά/ανθρωπιστικά μπορεί να ξεπεράσει τις μονομέρειες και των δυο πεδίων.
