..Ας δούμε τι είπε ο Γ.Ιωαννίδης, νο2 του ΚΚΕ, έγκλειστος τότε στην Ακροναυπλιά και επικεφαλής των κομμουνιστών κρατουμένων:
"το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο δεν το είδαμε με κακό μάτι". "Αναμνήσεις – προβλήματα της πολιτικής του ΚΚΕ στην εθνική αντίσταση 1940-45", Γ.Ιωαννίδης, εκδ.Θεμέλιο, σελ.63.
Σύμφωνα πάλι με τον Ιωαννίδη, κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού του λιμανιού του Ναυπλίου απ΄τους Γερμανούς (οπότε και ο κίνδυνος για τους ακροναυπλιώτες ήταν πού μεγάλος αφού ο βράχος της Ακροναυπλιάς βρίσκεται μες στον αργολικό κόλπο) ένας άλλος κομμουνιστής κρατούμενος, ο Θόδωρος Μάγγος, έλεγε:
"Δεν θα ρίξουν εδώ μπόμπες οι Γερμανοί. Δεν τους αφήνει ο μουστάκιας (σ.σ: ο Στάλιν). Έχει πει ότι εκεί πέρα είναι κομμουνιστές" στο ίδιο σελ.63 και σελ.80
Πέραν αυτών, ο αποκαλυπτικότατος Ιωαννίδης λέει παρακάτω ότι:
"Εμείς κάναμε πάλη για να μας παραλάβουν οι Ιταλοί (…)Αλλά δεν δέχονταν αυτοί. Εσείς είστε του ελληνικού κράτους και μεις , λέγανε, δεν έχουμε καμμία σχέση μαζί σας", στο ίδιο σελ.77-78.
Εδώ ο Ιωαννίδης ομολογεί ότι οι κρατούμενοι ακροναυπλιώτες κομμουνιστές προτιμούσαν να είναι υπό ιταλική κράτηση (όταν πλέον εγκαταστάθηκαν οι Ιταλοί στην Πελοπόννησο), παρά υπό την επιτήρηση των Ελλήνων χωροφυλάκων.
Συνεπώς είναι τελείως αλλοπρόσαλλο να κατηγορούν οι κομμουνιστές εκ των υστέρων τις ελληνικές αρχές ότι τους παρέδωσαν στους κατακτητές, όταν σύμφωνα με ομολογία του επικεφαλής των ακροναυπλιωτών οι ίδιοι έδωσαν "πάλη για να τους παραλάβουν οι Ιταλοί".
Ένα σχετικό ζήτημα που απασχολούσε τους κομμουνιστές ήταν το αν και εφόσον η κομματική καθοδήγηση της Ακροναυπλιάς
απαγόρευσε την απόδραση των κομμουνιστών κρατουμένων τις ημέρες του πανικού τον Απρίλιο του ’41.
Ο Ιωαννίδης φυσικά αρνιόταν κατηγορηματικά κάτι τέτοιο, και έλεγε ότι η απόδραση δεν ήταν εφικτή και την χαρακτήριζε τυχοδιωκτισμό. (στο ίδιο, σελ.75-76 και σελ.78)
Το ίδιο φαινομενικά υποστηρίζει και ο, επίσης κρατούμενος στην Ακροναυπλιά, κομμουνιστής Βασ.Μπαρτζιώτας στις σελ.56-60 του βιβλίου του "Άστραψε φως η Ακροναυπλιά", όπου σε κάποια σημεία παραθέτει αυτούσια τα γραπτά του Ιωαννίδη για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Δείχνει όμως να κρατάει όμως και μία πισινή καθώς παραθέτει την μαρτυρία ενός ακροναυπλιώτη κρατουμένου, του Βαγγέλη Ντάβα, ο οποίος αναφέρει ρητώς ότι η απόδραση 35-40 κρατουμένων που μεταφέρονταν απ’την Πύλο στην Ακροναυπλιά ήταν πανεύκολη αλλά
ματαιώθηκε κατόπιν απαγόρευσης απ΄τον επικεφαλή Ζήση Ζωγράφο για λόγους πειθαρχίας.Και ο Μπαρτζιώτας κλείνει το θέμα, αποφεύγοντας να πάρει προσωπικά ξεκάθαρη θέση, πετώντας το μπαλάκι στο κομματικό ιερατείο:θ
"Μπαίνει το ερώτημα: ΄Επειτα απ΄όλα αυτά μπορούμε να ισχυριστούμε ότι εξαντλήσαμε όλες τις δυνατότητες να αποδράσουμε απ΄την Ακροναυπλιά και δεν τις χρησιμοποιήσαμε; Ασφαλώς έπρεπε να κάνουμε περισσότερες προσπάθειες, να ψάξουμε να βρούμε ανθρώπους που θα μας βοηθούσαν κλπ κλπ. Όμως τον τελικό λόγο πάνω στο μεγάλο αυτό ζήτημα θα τον πει το Κόμμα μας όταν κάποτε θα εξετάσει λεπτομερειακά με όλα τα στοιχεία το ζήτημα της δυνατότητας για απόδρασή μας απ’την Ακροναυπλιά, αν μπορούσε να γίνει και γιατί δεν έγινε και τελικά θα αποφασίσει!"
Κριτική στον Ιωαννίδη για την ματαίωση της απόδρασης έκανε ο ακροναυπλιώτης Βασίλης Γιαννόγκωνας που στο βιβλίο του "Ακροναυπλιά" εκδ.Δίφρος, έλεγε:
"Και όμως μπορούσαμε να είχαμε γλιτώσει τόσα θύματα. Χωρίς καμμία αντίσταση να δραπετεύαμε γιατί δικοί μας άνθρωποι κατέβαιναν στ’Ανάπλι (…) Η απόδρασή μας είχε συζητηθεί κι είχε παρθεί απόφαση πόσους και ποιους θα πάρει το κάθε στέλεχος και την τελευταία νύχτα ο Ιωαννίδης τα ματαίωσε όλα"Ο Ιωαννίδης χαρακτήρισε ως πουστιά (!!!) τους ισχυρισμούς του Γιαννόγκωνα . (Αναμνήσεις, Γ.Ιωαννίδης, σελ.79)
http://istoriakatoxis.blogspot.com/2012/01/1941.htmlΓιατί δεν δραπέτευαν μέσα στο γενικό χάος;
Πολύ απλά:
Είχαν εμπιστοσύνη στους συμμάχους του Στάλιν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ: «Τελειώνουμε σήμερα ότι δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το ΕΑΜ. Είναι δική μας επιλογή οι Πρέσπες».