Για μένα σημασία έχει να μην έχει κάποιος αλητήρια συμπεριφορά ανεξαρτήτως ηλικίας.
Αλλά εγώ δεν μπορώ τα 20χρονα γιατί είναι σε τελείως άλλη φάση στη ζωή τους. Σπουδάζουν, κάνουν, ράνουν. Δεν μπορείς να επενδύσεις σε τίποτα πάνω τους γιατί ακόμα φτιάχνουν τη ζωή τους.
Ίσα ίσα σε βλέπουν σαν τον "μεγάλο" που περιμένουν να τα καθοδηγήσεις.
Άσε που εξαρτώνται ακόμα από τους γονείς τους όπου σημειωτέον οι γονείς τους είναι συνομήλικοι με σένα. Μου φαίνεται λίγο κουλό. Τι δουλειά έχω εγώ με το 20χρονο; Εγώ τον γονιό του θέλω.
Τεσπά, γενικά εγώ θέλω να συνδέομαι με ανθρώπους κατασταλαγμένους, ανεξάρτητους, που έχουν φτιάξει τη ζωή τους και δεν χρειάζεται να πάρουν "άδεια" από κάποιον.
Σοβαρά μιλάμε τώρα;
Και μόνο που το ακούω γελάω
Στα 40 μου να συναναστρέφομαι με κάποιον που εξαρτάται από τους γονείς του ή που τον ενδιαφέρουν τελείως άλλα πράγματα απο μένα;
Όχι θέλω με κάποιον που είναι στην ίδια φάση με εμένα.
Προφανώς δεν υπονοώ ότι όλα τα 20χρονα είναι ανώριμα παιδια. Υπάρχουν και πολύ οκ άτομα. Αλλά είναι σε άλλη φάση της ζωής τους ρε γμτ. Πώς να το κάνουμε; Και ώριμα να είναι.
Και εννοείται δεν μιλάω για ερωτικές σχέσεις. Αλλά πολλές φορές χρειάζεται να συναναστραφείς με 20χρονα για διάφορους λόγους.
Ε δεν μπορώ. Προτιμώ μεγαλύτερους. Πάνω από 30 σίγουρα. Και αυτό πάλι παίζεται.
Γενικά οι ηλικιακές ομάδες που μου ταιριάζουν είναι οι συνομήλικοί μου και οι 50+.
Με αυτούς τα βρίσκω μια χαρά.





